Pere Calders i Rossinyol: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
→Estiloa: #1Lib1Ref |
t Robota: Testu aldaketa automatikoa (-Cite web +erreferentzia) |
||
3. lerroa:
}}
'''Pere Calders i Rossinyol''' ([[Bartzelona]], [[1912]]ko [[irailaren 25]]a - ''[[Ibidem|ib.]]'', [[1994]]ko [[uztailaren 21]]a)<ref>{{
Calders-ek eleberri eta kazetaritza artikulu batzuk ere idatzi zituen Kataluniako argitalpen garrantzitsuenetan<ref>{{
Gerra Zibilaren garaian hainbat aldizkari eta egunkaritan ''Treball'', ''Diari de Barcelona'' argitaratu zituen bere marrazki eta idazlanak.
14. lerroa:
== Estiloa ==
Pere Calders ezaguna da batez ere, bere narrazio laburrengatik, kritikak eta ikusleek arreta gehiago jarri baitiote eleberriei baino. Caldersen ipuinak umoristikoak, ironikoak, fantasiazkoak eta zentzugabeak dira, eta batzuk errealismo magikoaren barruan kokatu dituzte.<ref>{{
Bere ipuin askotan, eta batez ere lehen narrazioetan, Caldersek bitxikeriarekiko zaletasuna erakusten du. Ipuin horietan, gertaera sinesgaitzak eta fantastikoak gertatzen dira, narrazioaren protagonistarekin elkarreraginean, eta, askotan, historiaren katalizatzaile gisa jokatzen dute.<ref>{{Cite book|izena=Amanda.|abizena=Bath|urtea=1987|izenburua=Pere Calders: ideari i ficció|argitaletxea=Edicions 62|orrialdea=59|orrialdeak=|ISBN=84-297-2551-2.|hizkuntza=}}</ref>Hala ere, azpimarratzekoa da fantasiazko literaturan ez bezala Caldersen helburua ez dela elementu magiko edo naturaz gaindikoaren gorazarrea.<ref>{{Cite book|izena=Marina|abizena=Pala|urtea=2000|izenburua=Calders : els miralls de la ficció : [catàleg de l'exposició].|argitaletxea=Diputació de Barcelona|orrialdea=|orrialdeak=|ISBN=84-7794-731-7.|hizkuntza=cat}}</ref>Bere fantasiazko narrazioetan ikus daitekeen joera bat da protagonistak, batzuetan gertaera fantastiko horien aurrean kexatzen badira ere, naturaltasun handiz onartzen dituela eta, hala egiten ez dutenak, historiako beste pertsonaia batzuek barregarri uzten dituztela, gertaera horiek naturalenak direla ulertzen baitute.<ref>{{Cite book|izena=Amanda|abizena=Path|urtea=1987|izenburua=Pere Calders: ideari i ficció. Barcelona|argitaletxea=: Edicions 62|orrialdea=67|orrialdeak=|ISBN=84-297-2551-2|hizkuntza=}}</ref> Horren adibide bat ''L'any de la meva gràcia'' ipuinean ikus daiteke. Izan ere, historiako protagonista bat-batean konturatu da zurezko panpinen aurpegitik eskua pasatuz errealismo handiz margotu ditzakeela aurpegiak. Gainera, emandako botere hori onartu ez ezik, bere haserrea ere erakusten du, jasotako boterea oso apala eta ez oso erabilgarria dela uste baitu.<ref>{{Cite book|izena=Pere|abizena=Calders|urtea=1955|izenburua=L'any de la meva gràcia a Cròniques de la veritat ocult|argitaletxea=Editorial Selecta|orrialdea=|orrialdeak=|ISBN=|hizkuntza=}}</ref> Amanda Bath-en arabera, Caldersen ipuinak Borges, Cortázar edo García Márquezekin parekatu daitezke, errealismo magikoaren generoko talentu berdineko adierazle gisa.<ref>{{Cite book|izena=Amanda|abizena=Bath|urtea=1987|izenburua=Pere Calders: ideari i ficció|argitaletxea=Edicions 62|orrialdea=155|orrialdeak=|ISBN=84-297-2551-2.|hizkuntza=}}</ref>
|