Oñatiko ituna (Lehen Karlistaldia): berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary |
No edit summary |
||
7. lerroa:
Gerra hasi zenetik, karlisten tropen garaipenak gehiago ziren, harik eta [[Bilbo]]<nowiki/>ko setioan jasotako zauriaren ondorioz, [[Tomas Zumalakarregi|Zumalakarregi]] jenerala [[1835]]<nowiki/>an hil arte. [[Rafael Maroto]] jeneralak ordezkatu zuen buruzagitzan, baina hurrengo urteko [[Lutxanako gudua|Lutxana]]<nowiki/>ko bataila garrantzitsua liberalak irabazi zutenean, joera guztiz aldatu zen.
Alde bietako hildakoak hirurogei milatik gora zirela kontuan hartuta, eta liberalen garaipena ziurtzat joz, Esparterok gerra amaitzea onetsi zuen. [[:en:Lord_John_Hay_(Royal_Navy_officer,_born_1793)|Lord John Hay]] eta Wylde koronel britainiarren bitartekaritza lanei esker, 1939ko abuztuaren hogeita seian jeneral biak [[Abadiño]]<nowiki/>n elkartu ziren, itunaren foruei buruzko mamian adostasunera ailegatu gabe. Esparteroren tropak aurrera jarraitu zuen, hurrengo egunean Oñati konkistatuz. Egoeraren larria ikusita, Marotok bere konfiantzazko bi jeneral bidali zituen negoziazioak amaitzera.
== Aurrekariak ==
Ituna [[Oñati]]<nowiki/>n sinatzeak sinbolismo handia zuen Espartero jeneralarentzat, garailea bera izan zela garbi gera zedin. Izan ere, [[Karlos Maria Isidro Borboikoa]], “Karlos V.” erregegaia bezala ezagutua, gorte ibiltaria zuen Euskal Herrian barrena, eta tarteka [[Lizarra]]<nowiki/>n, [[Tolosa|Tolosan]], [[Azpeitia]]<nowiki/>n, [[Durango|Durangon]] eta Oñatin egoten zen. Esparterok bere garaipena Lazarraga jauregian, Karlos V.ren gortearen egoitzetako baten, sinatzea nahi izan zuen. Eta aurkariei publikoki jakinerazteko, ondorengo egunetan Maroto eta biak [[Bergara]]<nowiki/>n solemneki tropen aurrean agertzea exijitu zuen.
| |||