Heisenbergen ziurgabetasunaren printzipioa: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t a
t Robota: Aldaketa kosmetikoak
1. lerroa:
Mekanika kuantikoan '''Heisenberg-en ziurgabetasun printzipioak''' dio behatu daitezkeen magnitude fisiko eta osagarriak zehaztasun osoz ezin ditzakegula ezagutu. Hau da, [[Fisikafisika kuantikoa|fisika kuantikoan]]n ezin ditugula jakin aldi berean eta zehaztasun osoz elkarren artean konmutatzen ez duten osagaien balioa. Horren adibide dira, partikula baten posizioa eta momentu lineala. Honen ondorioz, partikularen posizioa zehaztasun osoz ezagutuz gero, honen momentu linealaren ziurgabetasuna absolutua izango da. Printzipio hau [[Werner Heisenberg]]ek enuntziatu zuen [[1927]]an.
[[Fitxategi:Bundesarchiv Bild183-R57262, Werner Heisenberg crop.jpg|thumb|248x248px|Werner Heisenberg]]
Jatorrian Heisenbergek neurketaren prozesuaren konsekuentzia moduan azaldu zuen: posizioa era zehatzean neurtzeak momentu linealari eragiten zion eta alderantziz, adibide bat (''[[Gamma izpi|gamma-izpi]]<nowiki/>en mikroskopioa'') aurkeztuz, zeina de Broglie hipotesiaren menpekoa zen. Haatik, gaur egun beste era osatuago batean ulertua da: ziurgabetasuna partikulan bertan ere existitzen da, baita neurketa egin baino lehen ere.
6. lerroa:
 
De Brogliek berak proposatu zuen pilotu-uhin bat uhin-partikula dualtasuna azaltzeko. Bere ikuspuntutik, partikula bakoitzak posizio eta momentu lineal ondo definituak zituen, baina Schrödingerren ekuaziotik ondorioztaturiko uhin funtzio baten bidez gidatua egongo zen. Pilotu-uhinaren teoria hasieran baztertua izan zen, efektu ez-lokalak sorrarazten baitzituen partikula bat baino gehiagoz osaturiko sistemetan. Lokaltasun eza dena dela, laster bihurtu zen teoria kuantikoaren ezaugarri osagarria eta [[David Bohm]]ek de Broglieren eredua hedatu zuen, esplizituki teorian sartu arte zuen. Bohm-en mekanikan, <ref>[http://plato.stanford.edu/entries/qm-bohm/ Bohmian Mechanics], ''Stanford Encyclopedia of Philosophy.''</ref> uhin-partikularen dualtasuna ez da materia beraren propietatea, baizik eta gida-ekuazio edota potentzial kuantiko baten menpean higitzen ari den partikularen itxura.<blockquote></blockquote>
== Enuntziatu matematikoa ==
Demagun bi operadore ditugula: <math>\hat{A}</math> eta <math>\hat{B}</math>.
 
44. lerroa:
Robertson eta [[Schrödingerren ekuazio|Schrödinger]]<nowiki/>ren erlazioak operadore orokorrentzat direnez, erlazio hauek edoizein behagarriri aplikatuak izan daitezke ziurgabetasun erlazio zehatz bat lortzeko. Erlazio ezagunen artean ondorengoak aurki ditzakegu:
* Posizio eta momentu linealaren konmutadorea ez da zero eta ondorengo balioa hartzen du: <math>[\widehat{x},\widehat{p}]=i{\hbar} </math> . Heisenbergen printzipioak dioenez, ondorengo ziurgabetasuna dugu: <math>\sigma_{x}\sigma_{p} \geq \frac{\hbar}{2}</math>
* Objektu baten momentu angeluar totalaren bi osagai ortogonalentzat, momentu angeluarraren osagaiek ere ez dute elkarrekin konmutatzen:
<math> [{\widehat{l}_x}, {\widehat{l}_y}] = i \hbar {\widehat{l}_z} </math> , <math>[{\widehat{l}_y}, {\widehat{l}_z}] = i \hbar {\widehat{l}_x}</math> eta <math>[{\widehat{l}_x}, {\widehat{l}_z}] = i \hbar {\widehat{l}_y}</math>
 
Kasu honetan ondorengo ziurgabetasuna izango dugu: <math> \sigma_{\widehat{l}_x} \sigma_{\widehat{l}_y} \geq \tfrac{\hbar}{2} \left|\left\langle \widehat{l}_z\right\rangle\right|</math>
* Denborak eta energiak ere ez dute konmutatzen. Ziurgabetasun hori honela adierazten da:
<math>\sigma_E\cdot \sigma_\tau \ge \frac{\hbar}{2}</math>