Alderdi Komunistaren Manifestua: berrikuspenen arteko aldeak

[[Fitxategi:communist-manifesto.png|leftezkerrera|200px|Agiri Komunista]]

[[1842]]<nowiki/>an, 24 urte zituela, Marxek ''Renaniako Gazeta'' egunkaria (''Rheinische Zeitung'') zuzentzen zuen, [[Kolonia (Alemania)|Koloniako]] hirian editatzen zena. Engels, langile familiakoa zenak, 22 urte zituen eta kolaborazio desinteresatuak bidaltzen zituen egunkari honetara. Data haietan, Engelsen familiak semea ikastera bidaltzea erabaki zuten, baina Marxek ez zion kasurik egin, espioi bat infiltratzeko poliziaren taktika bat zelakoan baitzegoen. Engels [[Manchester|Manchesterrera]]rera joan zen eta egunkarira artikuluak bidaltzen jarraitu zuen, gobernuak debekatu zuen arte.

[[1843]]<nowiki/>an, Marx Parisera joan zen bizitzera, non [[Frantziako Iraultza|Frantziar Iraultzari]] eta materialista eta sozialista frantsesei buruz ikasketak sakondu zituen. Parisen zegoen bitartean hasi zen Engelsekin elkarlana eta bere materialismo historikoari buruzko teoriaren oinarriak ezarri zituen. [[1844]]<nowiki/>an, Marx Frantziatik bota zuten eta [[Brusela|Bruselara]]ra joan zen. Garai hartan Marx eta Engels kontaktuan zeuden ''Justuen Liga'' izeneko erakunde sekretuaren bidez. Geroago, kongresuaren izena ''Komunisten Liga'' izatera pasa zen, burgesiaren, klaseen eta jabetza-pribatuaren abolizioaren eta proletarioen gobernuaren alde posizionatu zirenean. Honen ondoren hasi ziren bi gizonak Manifestua idazten.

Manifestua ez zen oso urrutira iritsi hurrengo bi hamarkadetan. [[1840ko hamarkada|1840ko hamarkadaren]]ren amaieran suedierara itzuli zen eta [[1850]]<nowiki/>ean ingelesera. [[1860ko hamarkada|1860ko hamarkadaren]]ren lehen erdian bi edizio argitaratu ziren Londres eta Berlinen, baina hauek ere arrakasta handirik gabe.

Marxen obragatik interesa [[1864]] eta [[1872]] bitartean hasi zen, Internazionalean izan zuen paper garrantzitsuagatik, hala nola, langile klaseko 2 alderdien sorrera gatik, [[Komunisten Liga|Komunisten Ligaren]]ren eskutik. [[1872]]<nowiki/>ko martxoan, [[Wilhelm Liebknecht]], [[August Bebel]] eta Adolf Hepnerren epaiketan, Manifestua irakurri zuten epaiketako sesio batean; honi esker asko zabaldu zen. Horren ondorioz, Engelsek sarrera berri bat idatzi zuen, [[1848]]<nowiki/>ko iraultzen ondoren liburuxka eguneratzeko, nahiz eta ez zen legalki banatzen utzi. Periodo honetan, gutxienez, 9 edizio 6 hizkuntzetan argitaratu ziren.

Iraultzak etapa berri bat markatu zuen Manifestuarentzat. [[Hirugarren Internazional|Hirugarren Internazionaleko]]eko alderdiek, Bigarrenak ez bezala, teoria eta praktikaren arteko arrakala ezabatu nahi zuten. Alderdiko kide guztiek teoria marxista ulertzea espero zen, eta horretarako, Marx eta Engelsen testuak oso lagungarriak izan ziren.

[[Bigarren Mundu Gerra|Bigarren Mundu Gerraren]]ren ondoren eta [[Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna|SESB]] munduko potentzia bihurtu ondoren, Manifestua marxismoaren klasiko bat izatetik, politikako klasiko bat izatera pasa zen (unibertsitateetako programetan barneratua izan zen). Gaur egun ere hala da.

Ondoren, era polemikoan, "burgesiak komunismoari egiten dizkion gaitzespenak" erantzuten diete: jabetzaren abolizioa, lana, familia, nazionalitatea, indibidualitatea bilatzea... Erantzun bakoitzak gauza berriak argitzen ditu burgesia forma hartzen duten instituzio hoiei buruz.

Sozialismo feudalean, burgesiaren botereak desplazatutako aristokraziako sektoreak tratatzen ziren, kleroarekin batera.

Burges txikiaren sozialismoan, erdi-klaseen sektoreak tratatzen dira, proletarioa loditu eta burgesak kritikatzera dedikatzen direnak.Beraien ordezkari nagusi gisa, Sismondi adierazten dute.

Azkenik, sozialismo alemaniarra edo "egiazko sozialismoa", Alemanian literatura sozialista eta komunista frantsesak izan zuen garrantziagatik sortzen da. Baina Alemaniako egoera, Frantziakoa baino feudalagoa zen eta horregatik, obra hoiek literarioki soilik interpretatu ziren.

Sozialismo honetan, langileria eta erregimen burgesaren arteko lehenengo gatazketatik sortu ziren dotrinak aurkitzen dira. Dotrina hauek mundu burgesari kritika egiten diote eta ezaugarri utiopikoak dituzten gizarte ereduak diseinatzen dituzte.

Kapitulo motz honetan, Marx eta Engelsek komunistek jarraitu beharko lituzketen taktikei buruz hitz egiten dute, Europako hainbat herrialdeetako kontextuan: