Independentziaren gerraren hasieran, Frantziako Gobernuak ikerketa bat zuen egoerari buruz. Hona hemen [[Edgar Faure]]k atera zituen ondorioak:
{{esaera2|Aljeria funtsean [[nekazari]]a da, eta lurzoru [[elkor]]ra eta [[klima]] latza du. Hori dela-eta, [[demografia]]ren hazkundeak hainbat ondorio ditu: azpienplegu kronikoa; landetatik jendea hirietako [[txabola-auzoetaraauzo]]etara joatea; eta etengabe hazten ari den norbanakoz eta [[sendi]]ez osatutako masaren miseria eta etsipena. [[Proletario]]tza hazten eta egunetik egunera gehiago haserretzen ari da. Guk hezitako burgesia [[musulman]] txikia, berriz, irtenbide ekonomiko, eta batez ere administratibo eta politiko baten bila dabil, alferrik. Baina ez du aurkitzen. [[Administrazio]]an musulmanen proportzioa oso txikia da; erreforma guztiak (...) 1947ko Aljeriako estatutua ere, etengabe saboteatu dituzte. Beharrezkoa da kemena izatea, bai eta guk agindutako gehienak ez direla bete onartzea ere (...). Egoera horretatik, nahigabe bikoitza sortu da: masaren gizarte-ezinegona eta [[elite]]aren politika-ezinegona. Bi ezinegon horiek batera aparteko indar izugarria osatzen dute.|"Jacques Coustelle", Edgar Faurek Frantziako Gobernuari egindako txostena, 1955eko ekainak 1.}}
