Safo bere poemetan amodioaz forma librez hitz egiten du, apaindurarik gabe, indar irrazional bat bezala, gizakiaz nagusitzen da eta forma ezberdinaz agertzen da, jelosia edo desira. Esan daiteke hain sinzera dela zein bere poemetan identifikatuta agertzen zara, horrek gure harridura sortzen du poesia greko arkaikaz hitz egiten dugunean. Inpresio hori, gainera, ez da beste kasuetan aurkitzen, beste poeta greko eta latinoen poemetan. Esandakoaren adibide argi bat bere poemetako batean ikusten da, berari buruz hoberen kontserbatu dena, himno eta otoitz baten nahasketa da (Afroditaren ohorez egindako himnoa). Bere poesiak arrakasta handia izan zuen garai klasikoan eta poeta askorentzako inspirazio iturri bezala balio izan zitzaien, latindar Catulo eta Horacio bezala; garai alejandrinotik aurrera bere obra gorde nahi zuen eta leku berriak ezagutzea saiatu zen.
[[2004]]. urtean, Saforen[[K. poemena. zatiIII. batzukmende]]ko aurkitu[[papiro]] ziren,batzuetan zabalduaurkitutako etaSaforen hobetzenbi dutelapoema berariargitaratu buruz bagenekienaziren. ZatiArtean berriezezagunak honetanziren olerki hauetako batean, Safo negardenboraren egitenjoanaz dukexatzen denborada, pasatzenzahartasunak delakobere etagorputzean formautzi zoragarridituen bateanondorioak beredeskribatuz. zahartzaroaren[[Titono]]ren gorputzamitoa deskribatzenerabiliz, gazte irautea ez hiltzea baino funtsezkoagoa dela azaltzen du. Titono, hilezkorra eta Titonorenbeti mitoagaztea erabiliz,zen Auroraz maitemindu zenazen. Orduan, jainkeijainkoei hilezkor bihurtzebihurtzeko eskatu zuenazien, baino betirako gaztetasuna eskatzea ahaztu zitzaionazitzaion. Horren ondorioz, Titono betirako zaharra da, ez da inoiz hiltzen, bainobaina beti zaharra egitenzahartuz joaten da. OsoSafori antzeko zerbait gertatzen dazaio: Safo-rekinbera gero eta Titonorekinzaharragoa identifikatzenden dabitartean, bereharen ikasleak,ikasleek beti adin bera dute. etaHori beradela zahartzen doala ikusten dueta, betiTitonorekin hilezkorrakbat eraegiten batezdu<ref>{{erreferentzia|izena=Marco Antonio |abizena= Santamaría|url= httpshttp://bookswww.googleacademia.esedu/books1006345/about/Mvnvs_Qvaesitvm_Meritis_Homenaje_a_CarmeLa_suerte_de_Titono.html?id=lqp9nwEbViwC&redir_esc=y_En_torno_al_nuevo_poema_de_Safo_sobre_la_vejez |izenburua= La suerte de Titono. En torno al nuevo poema de Safo sobre la vejez |bilduma= Mvnvs Qvaesitvm Meritis. Homenaje a Carmen Codoñer | argitaletxea= Acta Salmaticensia, eusalacademia.es}edu}</ref>.
