Giniren koefiziente: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
Joxemai (eztabaida | ekarpenak)
Joxemai (eztabaida | ekarpenak)
22. lerroa:
 
Izan ere, ''p<sub>i</sub>,q<sub>i</sub>'' balioen arteko aldeak, ''i'' bakoitzeko, zenbat eta handiagoak izan, orduan eta kontzentrazio handiagoa dago<ref>Izendatzailean, ''p<sub>i</sub>'' balioen baturak ''p<sub>i</sub>-q<sub>i</sub>'' aldeen baturaren maximoa adierazten du (''q<sub>i</sub>'' guztiak 0 direnean gertatzen da) eta kontzentrazio handieneko erreferentzia gisa hartzen da Batura ''p<sub>i</sub>,q<sub>i</sub>'' guztietarako egiten da, azkenekorako ezik, azkeneko diferentzia beti 0 denez, ez baita kontuan hartzen.</ref>.
 
[[File:Lorenzgini01.svg|thumb|right|300px| caption2 = Bere ohiko formulazioan, '''Giniren koefizientea''' diagonaletik [[Lorenzen kurba]]ra dagoen azalera erlatiboa da, diagonal azpiko azalera osoarekiko. [[Diagonal]] azpiko azalera 1/2 da. Beraz, diagonaletik Lorenzen kurbara dagoen azalera 1/2 ken Lorenzen kurbaren azpitik dagoen azalera da. Irudian, Lorenzen kurbako zati horietako bat agertzen da. Bere azalera honela kalkulatzen da: OACE=(OADE+OBCE)/2=[(p<sub>i-1</sub>-p<sub>i</sub>)q<sub>i-1</sub>+(p<sub>i-1</sub>-p<sub>i</sub>)q<sub>i</sub>]/2. Zati bakoitzeko azalera horrela kalkulaturik, 1/2 ken zati guztietako azaleren batura kalkulatzen da. Lorenzen kurbatik diagonalera dagoen azalera kalkulatzeko. Koefizientea normalizatzeko, emaitza azalera maximoarekin, hots, diagonal azpiko azalera osoarekin (1/2) zatitzen da.]]
 
[[Lorenzen kurba]] erabateko berdintasuna adierazten duen diagonaletik zenbat eta urrunago izan, kontzentrazioa handiagoa denez, Ginik beste formula hau ere, maizago erabiltzen dena, proposatu zuen diagonalaren eta Lorenzen kurbaren artean dagoen azaleraren balioa hurbiltzeko <ref>Arestian emandako lehenengo formulak ez baitu modu egokian hurbiltzen Lorenzen kurba gaineko azalera, aldagaiaren balio ezberdinak gutxi direnean. Ikus: {{es}} {{ Erreferentzia
41 ⟶ 43 lerroa:
:::<math>G = \frac{\frac12- \frac{\sum_{i=1}^{n} (p_{i} - p_{i-1})q_i+\sum_{i=1}^{n} (p_{i} - p_{i-1})q_{i-1}}{2}}{2}=1- \sum_{i=1}^{n} (p_{i} - p_{i-1}) (q_{i} + q_{i-1})</math>
 
{{irudi multzo
| align = center
| direction = horizontal
| width =
 
| image1 = Lorenzgini02.svg
| width1 = 380
| alt1 = 490
| caption1 = [[Lorenzen kurba]] [[diagonal]]etik zenbat eta urrunago, orduan eta kontzentrazio handiagoa. Beraz, kontzentrazioa Lorenzen kurbatik diagonalera dagoen azalera erlatiboaren bitartez, diagonalaren azpiko azalera osoarekiko, neur daiteke: a/(a+b). '''Giniren koefizientea''' ideia hau bereganatzen duen kontzentrazio-neurria da.
 
| image2 = Lorenzgini01.svg
| width2 = 380
| alt2 = 490
| caption2 = Bere ohiko formulazioan, '''Giniren koefizientea''' diagonaletik [[Lorenzen kurba]]ra dagoen azalera erlatiboa da, diagonal azpiko azalera osoarekiko. [[Diagonal]] azpiko azalera 1/2 da. Beraz, diagonaletik Lorenzen kurbara dagoen azalera 1/2 ken Lorenzen kurbaren azpitik dagoen azalera da. Irudian, Lorenzen kurbako zati horietako bat agertzen da. Bere azalera honela kalkulatzen da: OACE=(OADE+OBCE)/2=[(p<sub>i-1</sub>-p<sub>i</sub>)q<sub>i-1</sub>+(p<sub>i-1</sub>-p<sub>i</sub>)q<sub>i</sub>]/2. Zati bakoitzeko azalera horrela kalkulaturik, 1/2 ken zati guztietako azaleren batura kalkulatzen da. Lorenzen kurbatik diagonalera dagoen azalera kalkulatzeko. Koefizientea normalizatzeko, emaitza azalera maximoarekin, hots, diagonal azpiko azalera osoarekin (1/2) zatitzen da.
}}
 
=== Adibidea ===