Espainiar Kongresuko lehoiak: berrikuspenen arteko aldeak

Hutsunea azkar betetzeko, eraikineko frontispizioa egin zuen eskultoreari, [[Ponciano PonzanoriPonzano]]ri, [[lehoi]] parea egiteko eskatu zioten. Baina Espainiako egoera ekonomiko kaxkarra zela eta, artistak material nobleei uko egin behar izan zien. Lehoiak igeltsuz egin eta gainetik pintatu zituen, brontze itxura emateko. MeteoreologiakMeteorologiak ez zuen gupidarik izan eta handik urtebete eskasera, herritarren eta prentsaren kritikak medio, Gorteetako arduradunek material iraunkorragoz lehoi pare berri a egiteko enkargua egin zioten [[José Bellver]] eskultoreari.

Baina Bellverrek ere ez zuen aurrekontu handiegirik, eta harrizko[[harri]]zko bi lehoi txiki diseinatu zituen. Gorteak zaintzen zituzten lehoi basatiak baino gehiago, katutxo errukarriak ziruditen zutoin handi horietan galduta. Berriro ere, protesten eraginez erretiratu zituzten. Ikusmina duenak, Valentziako[[Valentzia]]ko Monforteko lorategietan topatuko ditu.

Garbi zegoen irtenbidea metalezko pieza handiak egitea zela, baina diru aldetik proiektu hura ez zen bideragarria. Harik eta [[Afrikako gerrakGerra]]k sabanako erregeei behin betiko bultzada eman zien arte. 1860ko martxoaren 23an, [[Wad-Raseko guduangudua]]n, espainiar osteek garaipena lortu zuten eta brontzezko hainbat [[kanoi]] konfiskatu zizkioten etsaiari. Gobernuak kanoiak lehoi bihurtzea erabaki zuen. Lehenengo eskultura parearen egileari egin zioten enkargua. Ponciano Ponzanoren 3.500 kiloko felino ikusgarriak Sevillan[[Sevilla]]n moldekatu zituzten 1865ean. Azkenik, 1872an ipini zituzten gaur egun dauden tokian. 1808ko maiatzaren 2ko heroien izenez bataiatu zituzten: Daoiz[[Luis Daoíz|Daoíz]] eta [[Pedro Velarde|Velarde]]. Baina herritarrek berehala jarri zizkieten goitizenak: ''Benavides'' eta ''Malospelos''.