Graziano: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t r2.7.2+) (robota Aldatua: ca:Flavi Gracià |
|||
1. lerroa:
[[File:158 Gratianus.jpg|thumb|right|Graziano]]
''Graziano'', [[latin]]ez ''Flavius Gratianus Augustus'' ([[359]] - [[383]]ko [[abuztuaren 25]]), erromatar enperadorea izan zen 375 hil zen arte. [[Valentiniano I]].aren semea izan zen.
[[367]]ko [[abuztuaren 4]]an, aitak augusto titulua eman zion. [[375]]eko [[azaroaren 17]]an, [[Valentiniano I]].aren heriotzaren ostean, legioek haren beste seme bat aldarrikatu zuten enperadore, [[Valentiniano II.a]]ren izenpean.
Grazianok hautaketa hori onartu zuen. Galia probintzia bere esku utzita, [[Valentiniano II.a]]k Italia, Iliria eta Afrika probintziak zituen bere
Ekialdean [[Valente]]k jarraitu zuen gobernuan. [[378]]ko [[abuztuaren 9]]an egundoko porrota izan zuen [[Valente]]k godoen kontra. Borrokan hil zenez, Grazianoren esku geratu zen ekialdeko erdia ere. Honek, ordea, uste zuen haren menpeko lurraldea zabalegia zela kontrolpean eduki ahal izateko. Hortaz, [[Teodosio I]] izendatu zuen ekialdeko enperadorea. Elkarrekin Balkanetako barbaroen aurka borrokatu zuten 382 arte.
Hastapenean adore handiko enperadorea bazen ere, poliki poliki gobernuko kontuak utzi eta postuak ematen zizkion plazerretan murgildu zen Graziano. Honela, Inperioa [[Merobaudes]] jeneral frankiarren eta Anbrosio Milango
Gainera, alanar talde bat hartu zuen bizkartzain, eta publikoki eszita bezala agertzen zen. Hori guztia zela eta, nahigabea nagusitu zen armadaren artean. [[Magno Maximo]] izeneko jeneral bat, nahigabe horretaz baliatuta, Britanian matxinatu zen. Armada handi baten lagun, Galiara abiatu zen, non Graziano zegoen garai hartan. Graziano, bere tropek desertatu ondoren, atzeman eta hil zuten 383ko abuztuaren 25ean.
16 ⟶ 17 lerroa:
[[Kategoria:Erromatar enperadoreak]]
[[Kategoria:359ko jaiotzak]]
[[Kategoria:383ko heriotzak]]
[[an:Gracián]]
| |||