Darwinismo: berrikuspenen arteko aldeak

Darwinek hautespen naturalaren aldeko froga asko erakutsi zituen, paleontologikoak, anatomikoak eta biogeografikoak batez ere. Gerora, eboluzioa frogatzen duten gero eta aurkikuntza gehiago egin dira; haien artean Darwin hil ondoren sortu ziren jakintzen ekarriak, genetikarenak eta biokimikarenak batez ere, dira aipagarrienak.

 

Darwin (1809-1882) jakintza unibertsaleko jakintsu handienetako bat da, Galileoren eta Newtonen mailakoa askorentzat.

 

Ia aldi berean, beste zientzialari batek, Wallace-k (1823-1913), Darwinen ondorio berberak atera zituen; bi zientzialari horiek batera aurkeztu zituzten beren teoriak 1858an, eta Darwinek 1859an argitaratu zituen gizadiaren historiako jakintza-lan handienetako bat den “Landare- eta animalia-espezien jatorria” liburuan. Geroztik garrantzi handiko beste liburu batzuk ere argitaratu zituen; haien artean “Gizakiaren jatorria” izan zen aipagarriena, dudarik gabe haren lanik polemikoena gertatu zena.

 

Darwinen eboluzioaren teoriak gertaera eta ondorio hauetan oinarriturik argitzen du animalia- eta landare-espezien jatorria: Malthusek esan zuen bezala, izaki bizien multzoek ugaltzeko ahalmen handia dute, inguru jakin batean bizirik iraun dezaketen baino banako gehiago jaiotzen baitira. Ikusi besterik ez dago arrain, intsektu, etab. espezie askok zer arrautza-kopuru handiak erruten dituzten, bai eta landareek zer hazi-kopuru handia izaten duten, belaunaldi gutxi batzuetan lurra asea geratuko litzatekeela ondorioztatzeko. Arestian esandakoa gorabehera, izaki-multzo naturalek kopuru bera izateko joera izan dute denboran zehar. Inguruaren mugak dira (jatekoa, lekua, etab.) kontrolik izango ez lukeen hazkunde hori eragozten dutenak.

[[Fitxategi:Darwinismoa_jirafaren adibidea.png|thumb|600px|alt=Jirafaren eboluzioa Darwinen arabera.|Jirafaren eboluzioa Darwinen arabera.]]

Adibidez, antzinako ugaztunek berezko zuten bost hatzeko gorputz-atalaren eboluzioa oso desberdina izan zen animalia-espezie batetik bestera (balearen hegala, hegaztiaren hegoa, zakurraren hanka, etab.), era askotako inguruetara egokitu behar izan zutenez (ura, airea, lurra). Homologiek, beraz, oso desberdinak diruditen organismoak kidetzeko balio dute (zakurra eta balea), eta baita animalia- eta landare-espezien filogeniaren berri izateko ere. Azkenaldian biokimikak zehaztasun handiko frogak eman ditu, DNA, RNA, proteinak eta era horretako molekula jakin batzuen osaketaren azterketak oinarritzat harturik. Azterketa horietan proteina batzuk baliatu izan dira bereziki: c zitokromoa, mioglobina, hemoglobina, etab. Proteina baten osaketak bi landare- edo animalia-espezietan zenbat eta antz handiagoa izan, hainbat eta kidetuago egongo dira bi landare- edo animalia-espezie horiek; beraz, hainbat eta hurbilagoa izango da haien aitzindari komuna. Hala, c zitokromoaren kasuan ikusi da gizakiarenak eta Rhesus tximuarenak aminoazido baten aldea dutela, gizakiarenak eta zaldiarenak 11koa, gizakiarenak eta oiloarenak 13koa, gizakiarenak eta atunarenak 21ekoa.

 

[[Fitxategi:Darwinismoa.png|thumb|300px|alt=6. Irudia: XIX. mendearen bukaeran gizarteko baztertuenen zapalkuntza zuritzeko erabili zen darwinismoa.|XIX. mendearen bukaeran, gizarteko baztertuenen zapalkuntza zuritzeko erabili zen darwinismoa.]]

Eboluzioaren teoriak oihartzun handia izan du gizartean, jakintzako beste edozein ideiak baino handiagoa, eta gaur egun arte iraun duten istiluak sortu ditu. A''nimalia- eta landare-espezien jatorria'' eta, batez ere, ''Gizakiaren jatorria'' argitaratu bezain laster, gogor eraso eta barre egin zion Darwini garai hartako gizarte-talde askok, Bibliak Jainkoari izaki bizien sortzaile bakar gisa ematen dion zereginari egindako erasoa iritzi baitzieten haren ideiei.

 

Darwinismo soziala esaten zaionak ere beste eztabaida bat sorrarazi zuen Darwinen teoriak zirela eta. Spencerrek eta beste zenbait filosofok, Darwinen teorien aldezle sutsuak, itxuragabetu egin zituzten teoria haiek, eta, jakintzaren testuingurutik aterarik, ekonomiari eta gizarteari aplikatu. Hala, XIX. mendearen bukaeran, darwinismoa garai hartako liberalismo ekonomikoak sorrarazi zituen gizarte-bidegabekeriak zuritzeko erabili izan zen. “Indartsuenak bizirik dirauelako” eta “ahula suntsitzen delako” ideiaren izenean, gizabanakoen arteko borroka fisiko gisa interpretatu baitziren, gizarteko baztertuenen (meategietan lan egiten zuten haurrak barne) zapalkuntza gogorra, esklabotasuna eta arrazakeria zuritu ziren. Darwinismo soziala okerbidez darwinismo zientifikoaren berdindu nahi izan zenez, kalte handia egin zion hari, eta luzaroan gaitzetsia izan zen gizartean, “ideologia” irizten baitzion askok darwinismoari oinarri sendoak zituen jakintza teoria bat bainoago.

 

[[Kategoria:Eboluzioa]]

[[ur:ڈارونیت]]

[[zh:達爾文主義]]