Justiniano II.aren lehen erregealdiaren (685-695) hasiera oparoa izan zen. [[Konstantino IV.a]]k, Justinianoren aitak, ekialdeko mugak finkatu eta mantendu zituen eta [[Kalifaomeiar]] [[Omeia dinastia|OmeiatarrakKalifa]]k tributuak bidaltzen zizkion bizantziarrei. Justinianok Omeiatarren tributuen goratzea eta [[Zipre]]ko zati baten kontrola lortu zuen, honetaz gain Kalifatoarekin [[Armenia]] eta [[Georgia|Iberia]] (Bizantziarren Iberia probintzia gaur egungo Georgiako errepublika litzateke, ez [[iberiar penintsula]]) eskualdeetako zergen elkarbanatzea hitzartu zuen.
Ekialdean bakea zenez Justiniano mendebaldeko arazoak argitzeari ekin zion, [[Balkanetako penintsula|Balkanetan]] bereziki. [[687]]/[[688|88]] urteeetanurteetan dagoeneko [[Asia Txikia]]n egoitza zuten zenbait zaldunerizaldunei tropa [[Trazia]]ra berbideratubirbideratu zituen [[bulgariar]] eta [[eslabiareslaviar]]ren kontrako kanpainetan haritzeko. Mendebaldeko ejertzituaejertzitoa berrindartu zuenean 688. eta [[689]]. urteetan eslabiarreneslaviarren kontrako kanpaina handi bati ekin zion. Bulgariarrekin lehen leia batean jardun ostean [[Tesalonika]] aldera jo zuen. [[Konstantinopolis]]etik Tesalonikarako bidean ejertzitoak tartean lurrak okupatu zituzten eslabiareslaviar ugariri aurre egin behar izan zien. Bi hirien arteko bidea egitea arrakasta militarra izan zen, Tesalonika inperioko bigarren hiria baitzen. Justiniano Tesalonikara iritsi zenean sarrera triunfal bat ospatu zuen eta San Demetrioren (hiriko zaindariaren) elizari opariak egin zizkion.
=== HerbesteratzeErbesteratze politika ===
Bulgariar eta eslabiarreneslaviarren aurka atxiloturiko presoak [[Opsikion]]go (gaur egungo [[Anatolia]]) eskualde edo ''thema''ra bidali ziren eskualde honek biztanleria asko galdu baitzuen arabiarren aurkako liskarretan. BirpoblatzeBirpopulatze politika hau arras arrakastatsua izan zen lurjotalur jota zeuden eskualdeetako ekonomia eta demografia berpiztu baitzituen. Gainera inperioko biztanle bihurtu berri zen biztanleria eslabiarrakeslaviarrak 30.000 gudari biltzen zituen bizantziokoBizantzioko kanpainetan erabil zitezkeenak.
EslabiarrenEslaviarren mugimendua ez zen mota honetako politikaren erakusle bakarra izan. [[Mardaita]] deritzan herria imperiokoinperioko ekialdeko mugatik [[grezia]]ra aldatu ziren. Mardaitek [[musulman]]ei denbora luzez aurre egin ostean hauekin kolaboratzen hasiak ziren nahiz eta [[kristau]] zaharrak izan eta adiskidantza hau ekiditeko esan bezala marinel lanetara ohitu behar izan ziren [[Peloponeso]]an, [[Zefalonia]]ko uhartean, [[Nikopolis]]en eta [[Attalia]]n, azken hau [[Asia Txikia|Asia Txikiko]] [[Panfilia]]ko kostaldean. Politika beraren ondorioz eskualdez aldatuak izan zirenen artean [[Txipre]]ko biztanleak izan ziren, hauek [[Ziziko]]ko eskualdera aldatu ziren izan ere Konstantinopoliseko sitioasetioa izan zenean biztanle asko galdu zituen eta marinelen beharrean zen.
Txipretarren leku aldatzeak [[kalifatokaliferri]]aren interesekin egin zuen topo. Justiniano IIak, indartsuagoa zelakoan, ez zien [[Abd al-Malik]]-en kexuei jaramonik egin honen ondorioz gerrari berriz ere ekin ziotelarik. 692 eta 693 artean inongo arrakastarik izan ez zuen kanpaina antolatu zuen arabiarren kontra izan ere kanpaina honetara eramandako gerlari eslabiarrakeslaviarrak arabiarren aldera pasa ziren. [[Armenia]]n, [[Sebastopolis]]etik gertu sekulako kolpea jaso zuten bizantziarrek eta bide batez eskualde hartan geratzen zitzaizkien domeinuak galdu zituzten. Arabiarrek heureneuren lagun eslabiareslaviar berriak [[Siria]]ra bidali zituzten han bizi zitezen eta handik aurrera inperio bizantziarraren aurkako gerletan erabili zituzten.
