Bekoadro () ordura arte diese edo bemol baten eraginpean zegoen notak bere berezko doinu maila hartzen duela adierazteko jartzen den zeinua da.[1] Izena antzinako musikaren «b» ikurretik datorkio, kantu gregorianon Si ondoan jartzen zuten tonalitate baxua adierazteko.[2]

Fa bekoadro bat

Erreferentziak

aldatu
  1. Lur entziklopedietatik hartua.
  2. Randel, Don Michael. (2003). The Harvard Dictionary of Music. Harvard University Press, 4-5 or..

Kanpo estekak

aldatu
  Artikulu hau musikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.