Alaitasunaren oda
Alaitasunaren oda[1] (alemanez: Ode an die Freude), Bozkarioaren oda ere izendatua,[2] Beethovenen 9. sinfoniaren laugarren eta azken mugimenduaren amaierako zatia da, musikaren gainean abesten dena, Friedrich von Schiller idazleak 1785 urtean idatziriko Alaitasunaren oda olerkian oinarritua. Egun, Europar Batasunaren ereserkia da.
| Alaitasunaren oda | |
|---|---|
 | |
| Jatorria | |
| Egilea(k) | Friedrich Schiller |
| Sorrera-urtea | 1789 |
| Argitaratze-data | 1789 |
| Izenburua | [Ode] an die Freude |
| Jatorrizko herrialdea | Alemania |
| Ezaugarriak | |
| Genero artistikoa | Oda |
| Hizkuntza | alemana |
| Egile-eskubideak | jabetza publiko eta jabetza publiko |
A-lai-ta-su-na, jain-ko-txin-par-ta, E-li-seo-en-a
Su-az e-dan-da hel-tzen ga-ra zu-re_al-da-re-ra
Zu-re ma-giak ba-tzen be-rriro ohi-turak lazki al-den-du-ak
anai-a-rre-bak gi-za-ki oro, zure _hegoenpean
Freude, schöner Götterfunken,
Tochter aus Elysium,
Wir betreten feuertrunken,
Himmlische, dein Heiligtum.
Deine Zauber binden wieder,
Was die Mode streng geteilt;
Alle Menschen werden Brüder,
Wo dein sanfter Flügel weilt.
Erreferentziak
aldatu- ↑ EIMA: Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. Zerrendak.
- ↑ Pello Zabala, Euskaldunon Egunkariaren Klasikoak bilduma.
Kanpo estekak
aldatu
Datuak: Q41545
Multimedia: Schiller's Ode an die Freude / Q41545
|
Artikulu hau musikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |