Wikipedia

Isabel Mijares

badajoztar enologoa, kimikaria eta idazlea

María Isabel Mijares García-Pelayo (Mérida, Badajoz, Extremadura, 1942 - Madril, 2024ko otsailaren 11) badajoztar enologoa, kimikaria eta idazlea izan zen. Enologian jardun eta Espainian upeltegi bat zuzendu zuen lehen emakumetzat hartua.[1][2] 1982an, ardoaren kontseilu arautzaile baten buru jardun zuen lehen emakumea izan zen: Valdepeñas jatorrizko izenaz babestua.[3] TEAM taldearen buru izan zen. Talde horrek urtero egiten du ardoen Repsol Gida.[4]

Isabel Mijares
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMaría Isabel Mijares García Pelayo
JaiotzaMérida, 1942
Herrialdea Espainia
HeriotzaMadril, 2024ko otsailaren 11 (81/82 urte)
Hezkuntza
HeziketaMadrilgo Complutense Unibertsitatea
Bordeleko Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakoenologist (en) Itzuli, idazlea eta kimikaria
KidetzaReal Academia de Gastronomía (en) Itzuli

Biografia aldatu

Leongo militarra zen aita eta Extremadurakoa ama, zortzi neba-ahizpeko familia batean. Haurtzaroa bere jaioterrian, Meridan, eman zuen eta bertan egin zituen batxilergoa eta magisteritza-ikasketak.[5] 1959an Kimika ikastera Madrilgo Unibertsitate Konplutentsera joan zen.[1] 1967an Frantziako Gobernuaren beka bat lortu zuen Bordeleko Unibertsitateko Enologia Institutuan enologia ikasteko, eta hantxe lizentziatu zen.

Lan ibilbidea aldatu

Enologia modernoaren aita den Émile Peynaud-ekin aritu zen lanean, honako espezialitate hauetan: ardandegien zuzendaritza, planta berrien instalazioa, ardoen zahartzea eta, bereziki, analisi sentsoriala. Ondoren, Juan March Fundazioaren beka bati esker, Bordelera itzuli zen enologiako doktoretza egiteko, Peynaud-en zuzendaritzapean. 1970ean Bordeleko Enologia Institutuko Ardoen Dastaketaren Diploma Nazionala lortu zuen.[6] Urte haietan, Peynauden El Gusto del Vino itzuli zuen gaztelaniara.[5]

Espainiara itzuli zenean, Villafranca del Bierzoko Palacio de Arganza upategi bat zuzendu zuen lehen ardogilea izan zen. [6] Geroago, ezkondu ostean, Madrilen analisi eta kontrol enologikoko laborategi bat sortu zuen bere neba zuzendari komertzial zela, berea ez zuten upategiei kanpoko aholkularitza eskaintzeko. [5]

Enologoen Nazioarteko Batasuneko idazkari nagusia izan zen, eta 1982an ardoaren jatorri-deitura baten buru izan zen lehen emakumea izan zen: Valdepeñas jatorri-deitura (1982-1987) eta Nazio Batuetan mahastizaintzako eta ardogintzako praktikei buruz gobernuei aholku emateko proiektu burua.[7] Hispanoamerikako hainbat herrialdetan ibili zen, baina baita Europan ere.[5]

TEAM (Técnicas Enológicos y Alimentarías Mijares, S.L.) sortu zuen, José Antonio Sáez Equipo jaunarekin batera.Enpresa horrek sektorean garrantzi handia hartu zuen.

Hasiera-hasieratik, Mijares-en jarduera zabala izan da, eta sektoreko erantzukizun- eta eragin-postu guztiak betetzen ditu: enpresen fundazioa, jatorrizko deituren zuzendaritza, ikastaroak, hitzaldiak, nazioarteko lehiaketetako epaimahaietako kidetzak, etab.[6]

Miokardio infartu akutu baten ondorioz 2024ko otsailaren 11ko goizaldean hil zen Madrilen.

Lanak aldatu

Artikulu ugari ditu aldizkari espezializatuetan. Bere lanik ezagunena Guía Repsol de vinos da, Grupo Team-en ardurapekoa eta sektoreko erreferentzia dena.

Liburuak aldatu

  • 1992. Curso de vinos latinoamericanos y Curso de vinos españoles, José Antonio Sáez Illobre-rekin elkarlanean.
  • 1995. EL vino, de la cepa a la copa, José Antonio Sáez Illobre-rekin.
  • 1996. Colección de Guías de vinos y bodegas. El Herrialdea -Aguilar argitaletxea, José Antonio Sáez Illobre-rekin elkarlanean.

Sariak aldatu

Sari eta aintzatespen ugari jaso ditu. Besteak beste:

  • 1979. Nazioarteko Dastatze Lehiaketaren irabazlea Parisen.
  • 1981. Turingo Nazioarteko Dastatze Lehiaketaren irabazlea.[8]
  • 1986. Commandeur, Commanderie des Vins de Bordeaux erakundeak emana.
  • 1986. Santa Teresa besaulkia eta Espainiako Gastronomia Errege Akademiako euskaltzain osoa.
  • 1988. Valdepeñas hiriko adopziozko alaba. Jatorrizko deituraren buru izan zen.
  • 1990. Víctor de la Serna saria, Espainiako ardoaren sustapen onenari, Espainiako Gastronomia Errege Akademiak emana.
  • 1992. Almendralejoko Dama del Miajón de Los Castuos.
  • 1994. AEBn sortutako Charter 100 Emakumeen Elkarteko lehendakaria. AEB, Espainiako ordezkaritza.
  • 1995. Frantziako Gobernuaren Nekazaritza Merituaren Domina Chevalierren graduan.
  • 1997. Ohorezko irakaslea Mendozako (Argentina) Juan Agustín Maza Unibertsitatean.
  • 1998. Ohorezko mahastizaina, Bento Gonzalvezen (Brasil) gobernuaren aldekoa.
  • 1998. Ohorezko mahastizaina Uruguaiko Gobernuaren alde.
  • 1999. Txileko Mahastizaintza eta Ardogintzako Merituaren Kofradiako ohorezko kidea.
  • 2001. Espainiako Enologoen Federazioak emandako Ardo Merituaren Urrezko Domina.
  • 2002. Txileko Santiagoko Batasunaren Klubeko ardogintzaren merituaren domina.
  • 2004. Merituaren ordena, Komendadore mailan Peruko Gobernuak emana, zerbitzuengatik.
  • 2006. Reconnaissance au Grand Prix de la Science et de l’alimentation 2005, Nazioarteko Gastronomia Akademiak emana.
  • 2008. Femmes et Vins du Monde Nazioarteko Lehiaketako sari berezia.
  • 2009. Urteko kimikaria.
  • 2012. Badajozko Merkataritza Ganberak emandako ardoaren musa.
  • 2012. Boliviako Tarifa Hiriko eta Cercado Probintziako Herritarrak.
  • 2017. Enologia Katedra María Isabel Mijares en Osag. 9
  • 2017. Cervantes Gastronomia Saria (Alcalá de Henares)
  • 2018. Ohorezko Medal of Gastronomic Culture, World Gastronomy Institute (WGI)
  • 2019. Enofusion saria. [9]
  • 2019. D. O. Ribapeneko Emakume eta Ardoaren Saria.

Erreferentziak aldatu

  1. ↑ a b Cucala, Sara. (2024-02-11). «Muere Isabel Mijares, la primera enóloga y directora de una bodega en España» El País.
  2. ↑ Lázaro, Agapito Ojosnegros. (2024-02-11). «Fallece a los 81 años Isabel Mijares, enóloga pionera y exponente del sector del vino» El Norte de Castilla.
  3. ↑ «Isabel Mijares, la primera mujer enóloga de España» CMMedia.
  4. ↑ «Isabel Mijares - Guía Repsol» www.guiarepsol.com.[Betiko hautsitako esteka]
  5. ↑ a b c d Plaza, Analía. (2020-11-14). «La gran enóloga española: "La gente está con la tontería de los maridajes y eso ayuda mucho al sector"» ElDiario.es.
  6. ↑ a b c «Isabel Mijares» Los avances de la química.
  7. ↑ «FENAVIN rinde homenaje a Francisco Creis, el que fuera tercer presidente de la D.O. Valdepeñas» La Cerca.
  8. ↑ (Gaztelaniaz) «Isabel Mijares | Fundación Juan March» www.march.es (Noiz kontsultatua: 2024-02-21).
  9. ↑ (Gaztelaniaz) «Premios Enofusión 2019: Isabel Mijares y Juan Vázquez Gancedo» Enofusion 2019-01-22 (Noiz kontsultatua: 2024-02-21).

Kanpo estekak aldatu

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Isabel_Mijares&oldid=9638499"(e)tik eskuratuta