Hygrophorus lucorum Hygrophoraceae familiako onddo espezie bat da. Kontsumitu daitekeen arren, errespetatzea gomendatzen da.

Hygrophorus lucorum
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaHygrophoraceae
GeneroaHygrophorus
Espeziea Hygrophorus lucorum
Kalchbr., 1874

Sinonimoak: Limacium lucorum, Tricholoma luteocitrinum.

Deskribapena aldatu

Kapela: Txikia, 2 eta 4 cm bitarteko diametrokoa, konikotik laura (erdiko irtengune txiki bat mantenduz), ertza inkurbatu samarra. Kapelaren azala kolore bakarrekoa, hori zurbil-limoi kolorekoa (ez laranja), erdialderantz biziagoa.

Orriak: Laster hori bihurtzen diren zuriak (arrasto zuriak mantendu arren), dekurrente samarrak, zabal, oinera mehetuak, lamelulekin. Errezel kortiniforme zuria, oinaren behealdean gehiago ikusten dena.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: 4 eta 7 cm bitarteko garaierakoa, zilindrikoa, nahiko zuzena, zurixka, ez du kolorezko apaingarririk, flokositate zurbilak baizik.

Haragia: Kapelaren azpian zuri-hori kolorekoa. Usaingabea eta zaporegabea.[1]

Etimologia: Hygrophorus hitza grekotik dator, heze eta ekarri beharreko “phoréo”-tik, hau da, hezetasuna bildu eta kontserbatzen duenetik. Lucorum epitetoa berriz latinetik dator, basoa esan nahi duen “lucus” hitzetik. Basoetan hazten delako.

Jangarritasuna aldatu

Jangarri kaskarra.

Nahasketa arriskua aldatu

Hygrophorus speciosus delakoa ere alertzeen azpian ateratzen da, likatsuagoa da, hori laranja (kalidoagoa) kapelan eta hanka luzeagoa du eraztun txikiz oparo apaindua. Hygrophorus aureus ere hori-laranja kolorekoa da. Camarophyllus pratensis espezieak, kapelaren azala lehorra eta ez du likatsua, orriak zainekin elkartuak.[2]

Sasoia eta lekua aldatu

Udazken amaieran, alertzeak azikulak galtzen dituenean. Mendiko alertzeetan bakarrik. Ale askoko taldeetan.

Banaketa eremua aldatu

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Europa, Errusia, Hego Korea, Japonia, Thailandia.[3]

Erreferentziak aldatu

  1. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 429 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  2. (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  3. Hygrophorus lucorum: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.

Kanpo estekak aldatu