Zenbaki oparo

Zenbaki arrunta, zeinaren zatitzaileen batura (1a kontuan hartuta, baina ez zenbakia bera) haren balioa baino handiagoa baita.

Matematikan, zenbaki oparoa n zenbaki arrunta da, zeinaren zatitzaileen batura (1a kontuan hartuta, baina ez zenbakia bera) haren balioa baino handiagoa dena. Beste definizio baliokide hau da: zenbaki oparoek σ(n) > 2n betetzen dute, non σ(n) zatitzaile funtzioa den, hau da, n-ren zatitzaile positibo guztien batura, n bera barne. σ(n) − 2n balioa n-ren oparotasuna deritzo.

Lehenengo zenbaki oparoak hauek dira:

12, 18, 20, 24, 30, 36, 40, 42, 48, 54, 56, 60, 66, 70, 72, 78, 80, 84, 88, 90, 96, 100, 102, …

Adibidez, 24 zenbakiaren zatitzaileak 1, 2, 3, 4, 6, 8, 12, 24 dira eta haien batuketak 60 ematen du; batura 2×24=48 baino handiagoa denez, zenbaki oparoa da 24. Eta haren oparotasuna 36 + 24 − 2 × 24 = 12 da.

Zenbaki oparo bakoitirik txikiena 945 da.

Ikus, gainera

aldatu

Kanpo estekak

aldatu