Vediko
Vediko[1] hizkuntza indoariar historiko bat da, sanskritoaren arbasoa dena. Avesteraren senide estua, ezagutzen dugun indoirandar hizkuntzarik zaharrena da[2].
| Vediko | |
|---|---|
| Datu orokorrak | |
| Lurralde eremua | India, Iran Handia |
| Hiztunak | K.a. VI. mendean sanskrito bilakatu zen |
| Hizkuntza sailkapena | |
| giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak Indo-irandar hizkuntzak Indoariar hizkuntzak sanskrito | |
| Informazio filologikoa | |
| Hizkuntza-tipologia | hizkuntza fusionatzailea eta SOV hizkuntza |
| Genero gramatikalak | genero maskulinoa, genero femeninoa eta genero neutroa |
| Kasu gramatikalak | nominatiboa, akusatiboa, datiboa, genitiboa, ablatiboa, instrumentala, bokatiboa eta lokatiboa |
| Hizkuntza kodeak | |
| Linguist List | vsn |
| IETF | sa-vaidika |
Veden hizkuntza, Śrauta izeneko kantuek vedikoaren ahoskera mantendu arren, litekeena da jatorrizko ahoskera ezberdina izatea.[3] Pāṇini izeneko gramatikaren arabera, K.a. VI. mendean, Indiako Burdin Aroan vediko sanskrito bilakatu zen.
ErreferentziakAldatu
- ↑ 47. araua - Hizkuntza hilak eta klasikoak. Euskaltzaindia (Noiz kontsultatua: 2010-12-23).
- ↑ Mallory, James Patrick. (1989). In Search of the Indo-Europeans: Language, Archaeology, and Myth. Londres: Thames & Hudson, 38 or. ISBN 0-500-27616-1..
- ↑ Restoring historical language of the vedas from attested vedic
Kanpo estekakAldatu
Datuak: Q36858
|
Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |