Luzio Septimio Severo (latinez: Lucius Septimius Severus; Leptis Magna, 146ko apirilaren 11York, 211ko otsailaren 4) erromatar enperadorea izan zen 193ko apirilaren 9tik hil zen arte.

Septimio Severo


Erromako kontsula

194 - 194
Lucius Fabius Cilo (en) Itzuli

Erromatar enperadorea

193ko apirilaren 9a - 211ko otsailaren 4a
Didio Juliano - Karakala, Geta
Upper Pannonia (en) Itzuli Erromatar gobernadorea

191 -
Antzinako Erromako senataria

173 -
Plebearen tribunoa


Kuestore


consul suffectus (en) Itzuli


pretore


legatus (en) Itzuli

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakLucius Septimius Severus
JaiotzaLeptis Magna146ko apirilaren 11
Herrialdea Antzinako Erroma
HeriotzaEboracum (en) Itzuli211ko otsailaren 4a (64 urte)
Hobiratze lekuaSant'Angelo gaztelua
Heriotza moduaberezko heriotza
Familia
AitaPublius Septimius Geta
AmaFulvia Pia
Ezkontidea(k)Paccia Marciana (en) Itzuli  (175 -  186)
Julia Domna  (187 -  211)
Seme-alabak
Haurrideak
LeinuaSeverar leinu
Hezkuntza
Hizkuntzaklatina
Feniziera
antzinako greziera
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, militarra eta Enperadorea
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaAntzinako Erromako erlijioa

Find a Grave: 35110615 Edit the value on Wikidata

Agintea eskuratzen

aldatu

Severo Leptis Magna hirian, Kartagoren ondoan, jaio zen. Haren familia equites mailakoa bazen ere, Marko Aureliok senatari klasekoa bihurtu omen zuen.

190ean kontsul izendatu zuten Severo. Hurrengo urtean, Komodok Panoniako legioen buruan jarri zuen. Pretoriar Goardiak Pertinax hil zuenean, 193an, Panoniako armadek enperadore aldarrikatu zuten. Gauza bera gertatu zen Inperioko hainbat tokitan, baina Severok Erroma lehena hartu zuen.

Siriako legioek, halere, Peszenio Niger jenerala aldarrikatu zuten enperadore, eta Britaniakoek Klodio Albino. Nolanahi ere, 197rako, Severok hautagai guztiak garaituak zituen. Inperio osoa bere esku zeukan.

Agintean

aldatu

Severok soldaduen sena zeukan. Loria lorpen militarren bidez eskuratu nahi zuen. Partiarren kontra borrokatu ostean, Mesopotamiaren iparraldea Erromaren menpe bueltatu zen. Borrokan, erromatarrek Ktesifon hiriburua arpilatu zuten, eta biztanleak esklabo bihurtu.

Senatuarekiko harremana ez zen inoiz oso ona izan. Boterea armadaren bidez eskuratu izanak ez zion hasiera ona eman. Severok senatari andana hiltzera zigortu zuen, ustelkeria eta traizioa leporatuta. Haren aldekoak jarri zituen haien ordez. Pretoriar Goardia ere desegin zuen eta 50.000 soldadu leialekin ordezkatu zuen.

Diktadore militarra bezalakoa bazen zere, ospetsua zen erromatarren artean, Komodoren ustelkeria eta anabasa desegin zituelako. Partiarren kontrako garaipena oroitarazteko, Arku bat eraikin zuen Erroman, zeinek zutik segitzen du.

Hil ostean Senatuak jainko izendatu zuen. Ondorengoak bi semeak izan ziren, Karakala eta Geta, Julia Domna emaztearen ikuskaritzapean. Severok lortutako egonkortasuna berehala bukatu zen.

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Septimio Severo