Sakratua edo santua jainkotasunezkoa den zerbaiti edo norbaiti ematen zaion izenondoa da, eta beraz erljiozko balio gorena duena. Adiera moral batean ere erabiltzen da, moralki perfektoa dena adierazteko.[1]

Ikus, gaineraAldatu

ErreferentziakAldatu

  1. (Gaztelaniaz) Ferrater Mora, Jose. Diccionario filosófico: Santo. .

Kanpo estekakAldatu


  Artikulu hau erlijioari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.