Poliuretano

−O−CO−NH− funtzio-taldea duten polimeroen izen generikoa. Apar sintetikoak egiteko erabiltzen dira, besteak beste

Poliuretanoa diisozianato baten eta alkohol dihidroxiliko baten arteko kondentsazio-erreakzioz lortzen den polimero termoplastikoa da. Tolueno diisozianatoa etilen glikolarekin erreakzionaraziz lor daiteke, adibidez; poliuretanoaren bereizgarria da molekularen egituran -NHCOO- taldea izatea.

Poliuretano
Motapolimero eta Plastiko
Identifikatzaileak
CAS zenbakia68400-67-9
EC zenbakia614-443-8
ECHA100.116.701
MeSHD011140

Polimeroa eratzeko gertatzen den erreakzio orokorra honela adieraz daiteke: R1NCO + R2OH → R1NHCOOR2.

Era askotara lortzen da: zuntz-, apar- edo elastomero-eran, etab. Denak sukoiak dira. Poliuretanozko zuntzek elastikotasun handia eta erresistentzia elektriko ona dute eta iragazgaitzak dira. Poliuretanozko aparrak malguak edo zurrunak izan daitezke, dentsitate txikia dute eta haien propietate nagusia da isolatzaile onak izatea; besaulkiak, koltxoiak, hodien isolatzaileak, tapizak eta abar egiteko erabiltzen dira apar malguak, eta zurrunak, berriz, besaulkiak, autoen osagaiak, isolatzaileak, itsasontziak, kamioi hozkailuak, ontziak-eta egiteko.

Erreferentziak aldatu

Kanpo estekak aldatu