Pierre Armand Dufrenoy

Ours-Pierre-Armand Petit-Dufrénoy (1792ko irailaren 5a - 1857ko martxoaren 20a)[1], frantziar geologoa izan zen. Sevratin jaio zen, Seine-et-Oise departamentuan.

Pierre Armand Dufrenoy


École nationale des ponts et chausséeseko katedradun

1882 -
18. Q110612518 Itzuli

1847 - 1847
Édouard de Verneuil (en) Itzuli - Jean-Louis Hardouin Michelin de Choisy (en) Itzuli
Historia Naturalaren Museoako katedradun

1847 - 1857
Q115433676 Itzuli

1840 -
8. Q110612518 Itzuli

1837 - 1837
Léonce Élie de Beaumont - Louis Cordier (en) Itzuli
5. École nationale supérieure des mines de Pariseko zuzendari

1836 - 1857 - Charles Combes (en) Itzuli
École nationale supérieure des mines de Pariseko katedradun

1835 - 1847
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakOurs Pierre Armand Petit-Dufrénoy
JaiotzaSevran1792ko irailaren 5a
Herrialdea Frantzia
Heriotzaformer 12th arrondissement of Paris (en) Itzuli eta Paris1857ko martxoaren 20a (64 urte)
Hobiratze lekuaPère Lachaise hilerria
Grave of Dufrénoy (en) Itzuli
Hezkuntza
HeziketaLycée Louis-le-Grand (en) Itzuli
École nationale supérieure des mines de Paris
École polytechnique
(1811 - 1813)
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakgeologoa, mineralogoa eta katedraduna
Jasotako sariak
KidetzaFrantziako Zientzien Akademia
Société géologique de France (en) Itzuli
Accademia delle Scienze di Torino

1811n lizeoan bukatu eta 1813an Eskola Politeknikoan sartu zen. Ondoren Meatze lanean hasi zen eta azkenean École des Mineseko zuzendaria izan zen.

Elie de Beaumontekin batera 1841an Frantziako mapa geologikoa argitaratu zuen, hamairu urteko landa lanaren ondorioz eta bost urteko idazketa lanaren ondoren. Bi autoreek ere Voyage Métallurgique en Angleterre (1827), Mémoires pour servir a une description géologique de la France(1830-1838), eta Mémoire Calltal eta Mont-Doren (1833).

Ekialdeko Pirinioetako burdin meatzeak deskribatu zituen, mineralogia tratatu bat idatzi zuen (bertan mineralen propietate fisikoak, kimikoak eta geologikoak adierazten ziren), Annales des mines argitaratzen lagundu zuen eta baita Des terrains volcaniques des environs de Naples liburua.

Beste sari batzuen artean 1843an Wollaston Domina eman zioten.

Erreferentziak aldatu

  1. Jean-Jacques Amigo, « Dufrénoy (Ours, Pierre, Armand dit Petit-Dufrénoy) », in Nouveau Dictionnaire de biographies roussillonnaises, vol. 3 Sciences de la Vie et de la Terre, Perpignan, Publications de l'olivier, 2017, 915 p. (ISBN 9782908866506)
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Pierre Armand Dufrenoy