No (filma)

No (filma)
Jatorria
Argitaratze-data	2012
Izenburua	No
Jatorrizko hizkuntza	gaztelania
Jatorrizko herrialdea	Frantzia, Txile, Ameriketako Estatu Batuak eta Mexiko
Banatze bidea	eskatu ahalako bideo
Ezaugarriak
Genero artistikoa	film dramatikoa eta zinema historikoa
Iraupena	118 minutu
Kolorea	koloretakoa eta zuri-beltzekoa
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Pablo Larraín
Gidoigilea(k)	Pedro Peirano (en) ; Antonio Skármeta
Antzezlea(k)
	Gael García Bernal ; Alfredo Castro (en) ; Luis Gnecco (en) ; Antonia Zegers (en) ; Marcial Tagle (en) ; Néstor Cantillana (en) ; Jaime Vadell (en) (Sergio Fernández Fernández (en) ); Diego Muñoz (en) ; Paloma Moreno (en) ; Paulo Brunetti ; Sergio Hernández (en) ; Elsa Poblete (en) ; Alejandro Goic (en) ; Amparo Noguera ; Patricio Achurra (en) ; Claudia Cabezas (en) ; Pablo Ausensi (en) ; Francisca Castillo (en) ; Pablo Krögh (en) ; Roberto Farías Morales (en) ; César Caillet (en) ; Richard Dreyfuss ; Patricio Aylwin ; Íñigo Urrutia (en) ; Pedro Peirano (en)
Ekoizpena
Ekoizlea	Pablo Larraín
Konpainia ekoizlea	Participant (en)
Bestelako lanak
Musikagilea	Carlos Bezos (en)
Argazki-zuzendaria	Sergio Armstrong (en)
Fikzioa
Kontakizunaren tokia	Txile
Argumentu nagusia	Chile, la alegría ya viene (en) eta Chilean national plebiscite, 1988 (en)
Historia
Jasotako sariak	Tromsø International Film Festival's audience award (en)
Nominazioak	Ingelesa ez den hizkuntza batean egindako film onenaren Oscar Saria ; 85. Oscar Sariak
	sonyclassics.com…

Artikulu hau Txileko filmari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «No».

No (euskaraz Ez) 2012ko Pablo Larraín txiletar zinema zuzendariak zuzendutako drama film bat da. Antonio Skármetaren argitaragabeko El plebiscito antzezlanean oinarritzen da. Gael García Bernal, Alfredo Castro, Luis Gnecco, Néstor Cantillana, Antonia Zegers, Jaime Vadell eta Marcial Tagle aktoreek antzeztu zuten.

Berlingo Zinemaldian estreinatu eta Zilarrezko Hartza - Epamahaiaren Saria irabazi zuen.

Argumentua aldatu

Oharra: Atal honek istorio osoa edo amaiera argitzen du.

1988an, nazioarteko presioak erreferendum bat deitzera behartzen du Augusto Pinochet, bere agintaldia beste zortzi urtez luzatuko al den galdetuz. 1973ko estatu kolpetik lehen aldiz, oposizioak 15 minutu izango ditu egunero telebistan, kanpainairen alorrean askatasunez adierazteko.

"Ez" aukeraren partaideek René Saavedra (Gael García Bernal) publizista gaztearen zerbitzuak hartzen dituzte. Renék indarrean den erregimenaren partaideak harritzen ditu, baina baita bere alderdikideak ere, kanpaina baikor bat plazaratzen baitu, bizipoza ardatz hartuta, bere ustetan hau delako zalantzatiak, gazteak zein edadetuak, erakarri ditzakeen gauza bakarra. Beldurrarazte eta presio saiakera ezberdinak jasan behar ditu Renék, besteak beste bere agentziako zuzendariaren aldetik, "bai" kanpainaren aholkularia da eta. Sondeoek eta emaitza partzialek "bai" aukeraren garaipen argi bat iragartzen badute ere, 1988ko urriaren 5eko gauean, Renék "ez" aukera erreferendumaren irabazle ikusten du sinestu ezin duela, Augusto Pinocheten erregimen militarraren amaiera eta txiletar trantsizio demokratikoa suposatzen duelarik.

Aktoreak aldatu

Gael García Bernal: René Saavedra
Alfredo Castro: Luis "Lucho" Guzmán
Luis Gnecco: José Tomás Urrutia
Antonia Zegers: Verónica Carvajal
Marcial Tagle: Costa
Néstor Cantillana: Fernando Arancibia
Jaime Vadell: Sergio Fernández
Pascal Montero: Simón Saavedra
Diego Muñoz: Carlos
Paloma Moreno: Francisca
Sergio Hernández
Alejandro Goic: Ricardo

Kanpo estekak aldatu

IMDBko fitxa irakurgai (Ingelesez)

Datuak: Q2620241