Mentxu Gal
Mentxu Gal Orendain (Irun, Gipuzkoa, 1919ko urtarrilaren 7a - 2008ko martxoaren 12a) euskal herritar margolaria izan zen.[1]
Mentxu Gal | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Carmen Gal Orendain |
Jaiotza | Irun, 1919ko urtarrilaren 7a |
Herrialdea | Gipuzkoa, Euskal Herria |
Heriotza | Irun, 2008ko martxoaren 12a (89 urte) |
Hezkuntza | |
Heziketa | San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademia |
Hizkuntzak | gaztelania |
Irakaslea(k) | Gaspar Montes |
Jarduerak | |
Jarduerak | margolaria |
Lantokia(k) | Donostia |
Jasotako sariak | ikusi
|
Mugimendua | El Convivioa Bidasoko Eskola fauvismoa |
Bizitza
aldatuTxikitatik maite izan zuen pintatzea eta gaztetan Gaspar Montes Iturrioz izan zuen irakasle. Madrilgo San Fernando Arte Ederretako eskolan egin zituen margolaritza ikasketak. 1933. urtean Parisera joan zen ikasketak sakontzera. Fernand Legerrez gain Amedee Ozenfant pintore kubista izan zuen han maisu, eta Matisse pintorearen lanek eta fauvismoak liluratu zuten.
Euskal Herrira itzuli zenean Aurelio Artetarekin jarraitu zituen ikasketak. Gero Madrilgo Real Academia de Bellas Artes de San Fernando sartu zen, eta Marisa Roesseten tailerrean ere aritu zen ikasten. Institut de France-k emandako beka batekin Parisa itzuli zen berriro.
Pintura figuratibista landu zuen, baina garaikidea, garaiko pinturaren ezagutza sakonean oinarritutakoa. Bidasoko nahiz Gaztela-Mantxako paisaiak eta erretratuak daude bere lanik ezagun eta estimatuen artean. Daniel Vázquez Díaz eta Benjamín Palencia margolarien eragina nabarmendu dute kritikariek Galen obretan.
Leku askotan egin zituen erakusketak, bakarka nahiz beste artistekin batera: Madrilen , Habanan, New Yorken, Lisboan... Veneziako Biurtekoan 1940, 1950 eta 1956 urteetan parte hartu zuen. Bi erakusketa antologiko egin zituen, Donostian (1986 eta 1992).
Obra
aldatuHaren obraren ezaugarri nagusia koloreari ematen dion garrantzia da. Ikuspegiak eta erretratuak landu ditu bereziki.
Haren lan nagusiak:
- Pasajes,
- Paisaje,
- Vendimia,
- Estación de Irun,
- Paisaje castellano,
- Muchacha,
- Señor con capa,
- Marina,
- Bodegón,
- La torre blanca,
- Monte de San Marcial,
- Pescador,
- Alrededores de Irún,
- Zumaia,
- Retrato de Pío Baroja,
- Retrato de mi madre,
- Caserío del Baztán,
- Retrato del pintor Zabaleta,
- Puerto refugio de Fuenterrabia,
- Balcón con glicinas,
- El bosque
- Toledo.
Bere lanari buruzko azken erakusketa handia 1992an egin zen Donostian, baina orduz geroztik ere maiz ikusi ahal izan dira Mentxu Galen artelanak XX. mendeko euskal herritar margolariei eskainitako erakusketa antologikoetan, Bidasoko margolarien lanen erakusketetan...
Azken urteotan bakarkako erakusketa askorik egin ez bazuen ere, artegintzaren alor askori lotuta jarraitu zuen, batez ere Bidaso-Txingudi bere jatorrizko eskualdean.
Sariak
aldatuErreferentziak
aldatu- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ (Gaztelaniaz) Lekuona-Mariscal, Ane. (2020-06-24). «La representación de las pintoras en la prensa del primer franquismo. El caso de Menchu Gal» Arte y Políticas de Identidad 22: 73–97. doi: . ISSN 1989-8452. (Noiz kontsultatua: 2021-03-12).