Wikipedia

Marica Campo

idazle galiziarra

María Pilar Campo Domínguez (Val do Mao, Lugo, Galizia, 1948ko otsailaren 24a) Marica Campo izenaz ezaguna, galiziar idazlea da. [1]

Marica Campo

Bizitza
JaiotzaO Incio, 1948ko otsailaren 24a (76 urte)
Herrialdea Galizia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
galiziera
Jarduerak
Jarduerakidazlea
Marica Campo.

Biografia aldatu

Lugoko Val do Mao jauregian jaio zen, 1948ko otsailaren 24an. [1] Hamabost urte zituela, misiolari izateko monasterioa sartzea erabaki zuen. Ordenatzen egon zen bost urteetan Magisteritza eta Teologia ikasketak egin zituen. Irakasle gisa aritu zen Lugoko probintziako hainbat herritan, baita Kanariar Uharteetan ere. 2008an erretiratu zen Guitirizera, eta bertan jarraitzen du. [2]

Haurtzarotik irakurle amorratua eta idazle goiztiarra, halere, urteetan zehar Maricak antzezlan bakarra argitaratu zuen, poema batzuk aldizkarietan, Fuxan os ventos musika taldearentzako letrez gain. Lagunak izan ziren tematu eta bultzatu zutenak, horrela, 1992an bere lehen liburua argitaratu zuen, Tras as portas do cara izeneko poema bilduma.

Chairega de Honra izendatu zuten Xermolos Kultur Elkarteak eta Manuel María de la Terra Chá Fundazioak 2007ko azaroan. [1]

Literatur lana aldatu

Poesia aldatu

  • Tras as portas do rostro (1992, Baía Edicións).
  • Pedinche luz prestada (2001, Espiral Maior).
  • Sextinario: trinta e seis + tres (2007, Sotelo Blanco).

Narrazioa aldatu

  • Confusión e morte de María Balteira (1996, Baía Edicións).
  • Memoria para Xoana (2002, Espiral Maior). Eleberri laburra
  • Onde houbo lume (2010, Biblos Clube de Lectura).

Antzerkia aldatu

  • O Premexentes non pode cos paxaros rebezos ou Memorias dun Escribano (1984, Cadernos da Escola Dramática Galega).
  • Confusión de María Balteira (2006).
  • O divino sainete (2008).

Haur eta gazte literatura aldatu

  • Crispín do Mao, Crispín do mar ; ¡Adeus, pés! ; O enigma do menhir ; Catro pallasos (2003, Xunta de Galicia, narrazioa).
  • Abracadabras (2006, Edicións do Castro, poesia).
  • E Xoel aprendeu a voar (2009, Obradoiro, narrazioa).
  • Noutra dimensión (2011, Galaxia).
  • E Xoel aprendeu a voar (2017, Oqueleo)

Itzulpenak aldatu

  • As dúas casas de Alicia Cristelle Vallat-ena(2013, Baía).
  • A Terra acatarrouse Roxane Marie Galliez-ena (2013, Baía).

Obra kolektiboak aldatu

  • Os escritores lucenses arredor de Ánxel Fole (1986, Concello de Lugo).
  • Narradoras (2000, Xerais).
  • Poemas e contos da muralla (2001, A Nosa Terra).
  • Un futuro para a lingua (2002, Xunta de Galicia).
  • Alma de beiramar (2003, Asociación de Escritores en Lingua Galega).
  • Homenaxe poética ao trobador Xohan de Requeixo (2003).
  • Intifada. Ofrenda dos poetas galegos a Palestina (2003, Fundación Araguaney).
  • Narradio. 56 historias no ar (2003, Xerais).
  • Negra sombra. Intervención poética contra a marea negra (2003, Espiral Maior).
  • XVIII Festival da Poesia do Condado (2004, S. C. D. Condado).
  • Elas 3: antoloxía poética (2004, Unión Comarcal de CCOO de Vigo).
  • Xela Arias, quedas en nós (2004, Xerais).
  • Escrita contemporánea, Homenaxe a Ánxel Casal (2005, Asociación de Escritores en Lingua Galega).
  • Amor en feminino: antoloxía das poetas galegas de Rosalía á Xeración dos 80 (2006, Baía Edicións). Edición de Maximino Cacheiro Varela.
  • Cartafol poético para Alexandre Bóveda (2006, Espiral Maior).
  • Polifonías: voces poéticas contra a violencia de xénero (2006, Espiral Maior/Xunta de Galicia).
  • Volverlles a palabra. Homenaxe aos represaliados do franquismo (2006, Difusora).
  • Educación e Paz III. Literatura galega pola Paz (2008, Xerais).
  • Letras novas (2008, Asociación de Escritores en Lingua Galega).
  • Actas do Congreso Manuel María. Literatura e Nación (2009, Fundación Manuel María).
  • Marcos Valcárcel. O valor da xenerosidade (2009, Difusora).
  • Xosé Chao Rego: renacer galego. (Actas do Simposio-Homenaxe) (2010, Fundación Bautista Álvarez de Estudos Nacionalistas).
  • Cociñando ao pé da letra (2011, Galaxia). Colaboración con varios autores sobre poesía e cociña.
  • Premios Terras de Chamoso (2007-2009) (2011, Asociación Cultural Arumes do Corgo).
  • Banqueiros (2012, Laiovento).
  • 150 Cantares para Rosalía de Castro (2015, libro electrónico).
  • No tempo de Follas novas. Unha viaxe pola literatura universal (2015, Alvarellos).
  • 6 poemas 6. Homenaxe a Federico García Lorca (2015, Biblos Clube de Lectores).
  • Verbo na arria. Homenaxe literaria a Xohan Xesus González (2016, Fervenza).
  • Relatos da Ulloa (2019, Instituto de Estudos Ulloáns/Gadis).

Sariak eta aitorpenak aldatu

  • 1983an O Facho kultur elkartearen Ohorezko Aipamena O Premexentes non pode cos paxaros rebezos ou Memorias dun Escribano lanagatik.
  • 1998an Poesia saria Concello de Vilalba, Catro lúas e a da morte lanagatik
  • 2001ean Narrazio saria Concello de Vilalba, Memoria para Xoana lanagatik
  • 2001ean Poesia saria Fiz Vergara Vilariño, Pedinche luz prestada lanagatik
  • 2006an Poesia saria III Arume edizioa Abracadabras lanagatik
  • Asociación de Escritores en Lingua Galega de Literatura Infantil e Xuvenil no 2007 elkartearen saria, Abracadabras lanagatik
  • Asociación de Escritores en Lingua Galega de Poesía no 2008, elkartearen saria Sextinario: trinta e seis + tres. lanagatik
  • 2013an Galiziako idazleen urteko idazlerik onenaren izendapena jaso zuen Marica Campok.[3]
  • 2014an Ramon Piñero Facer pais saria jaso zuen [4]
  • 2018an Letren Andrea izendapena jaso zuen, kulturari, eta batik bat literaturari egindako ekarpenagatik. Letretako emakume galegoen egunean. A Sega kritika literarioaren elkarteak antolatutako egitarauaren barruan, "urteetan ezkutuan egondako emakume idazleei" egindako omenaldia. [5]

Euskaraz aldatu

  • Etxe erorien hitzak. Itzultzailea Iñigo Roque Eguzkitza.[6]

Erreferentziak aldatu

  1. ↑ a b c Biografía de Marica Campo Sermosgaliza.com. Consultado el 12/2/2018.
  2. ↑ Ficha de Marica Campo Biblioteca Virtual Gallega. Consultado el 12/2/2018.
  3. ↑ Press, Europa. (2013-02-02). «La Asociación de Escritores en Lengua Galega elige a Marica Campo como autora del año» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-09).
  4. ↑ (Gaztelaniaz) Mujeresycia. (2014-09-23). «Marica Campo, premio Ramón Piñero» Mujeres&Cia (Noiz kontsultatua: 2020-08-09).
  5. ↑ Berria. «Marica Campo, 2018ko Letren Andrea izendatuta» Berria (Noiz kontsultatua: 2020-08-09).
  6. ↑ Campo, Marica. «Etxe erorien hitzak» Berria (Noiz kontsultatua: 2020-08-09).

Kanpo estekak aldatu

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Marica_Campo&oldid=9183135"(e)tik eskuratuta