Louise Jopling

margolari britainiarra

Louise Jane Jopling (Manchester, 1843ko azaroaren 16a1933ko azaroaren 19a) Victoriar garaiko margolari ingelesa, eta bere belaunaldiko emakume artista nabarmenetako bat.[1] [2]

Louise Jopling

Bizitza
JaiotzaManchester1843ko azaroaren 16a
Herrialdea Erresuma Batua
Heriotza1933ko azaroaren 19a (90 urte)
Hobiratze lekuaChesham Bois Burial Ground (en) Itzuli
Familia
Ezkontidea(k)Joseph Middleton Jopling (en) Itzuli
Hezkuntza
Hizkuntzakingelesa
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakmargolaria
Genero artistikoaerretratua

Find a Grave: 193202928 Edit the value on Wikidata
Louise Jopling-en "Phyllis"

Biografia aldatu

Manchesterren jaio zen, Thomas Smith "T.S." tren-kontratistaren eta Fraces bikotearen bederatzi seme-alabetako bosgarrena. 17 urterekin Francis Romer, funtzionarioarekin ezkondu zen. Rothschildeko baronesak bere artea garatzera animatu zuen. 1860ko hamarkadan, Parisen ikasi zuen Charles Joshua Chaplin eta Alfred Stevensekin, eta lehenengoz bere lana erakutsi zuen "Salon"-en. 1870–73 urteetanRoyal Academy lanetan sartu zen, Louise Romer bezala sinatuz. 1872an Romer hil zen, bikorearen seme-alabetatik bakarra biziraun zuen, Percy Romer. Bi urteetara, 1874an Joseph Middleton Joplingekin ezkondu eta alaba bat izan zuten, Lindsay Millais Jopling, haurrak Sir Coutts Lindsay eta John Everett Millais-en izenak hartu zituen.[3][4]

Society of Women Artists (1880) eta Royal Society of Portrait Painters (1891) elkarteetako kide izan zen; Royal Society of British Artists-en onartu zuten lehen emakumea izan zen (1901).[5]

Joplingek pertsonaia ezagunen erretratuak margotu zituen eta maila horretako pertsonekin inguratzeko William Burges-ek diseinatutako Chelseako estudio batekin, Beaufort Street 28an, aritu zen.[6] James McNeill Whistler, Oscar Wilde, Kate Perugini eta Ellen Terry biltzen zituen gizarte-zirkulu batean mugitu zen. Augustus Dubourgek Angelica (1892) antzezlana eskaini zion. 1887an The Lady's World aldizkariak bere zirkulu soziala deskribatu zuen[7]

Jopling ere modelo gisa jardun izan zuen beste artistentzat. Millaisek eta James Abbott McNeill Whistlerrek bere erretratuak egin zituzten.[8]

1884an Joseph Jopling hil zen eta 1887an Louise George W. Rowe abokatuarekin ezkondu zen, hala ere Joplingen izena profesionalki erabiltzen jarraitu zuen. Emakumeentzako pintura eskola propioa sortu zuen eta, 1887an ere, artearen irakaskuntzari buruzko hainbat pieza idatzi zituen.[9] Emakumezko arte-ikasleek zuzeneko ereduetatik zuzenean lan egiteko eskubidea defendatu zuen, Royal Academy or Arts bere emakume ikasleei gizonezkoen ereduak "ondo jantzita" behatzeko bakarrik baimentzen baitzien 1893an.

Emakumeen Sufragioaren aldeko Batasun Nazionalaren kidea feminista aktiboa izan zen. 1890eko hamarkadan eta 1900eko hamarkadaren hasieran janzkeraren erreforma sustatzen zuen erakundea, Healthy and Artistic Dress Unioneko presidenteorde izan zen.[10] Arte irakaskuntza liburu bat argitaratu zuen,[11] eta autobiografia bat, Twenty Years of My Life.[12] Poesia eta kazetaritza ere idatzi zituen.

Erreferentziak aldatu

  1. Deborah Cherry, Painting Women: Victorian Women Artists, London, Routledge, 1993.
  2. Wendy Slatkin, The Voices of Women Artists, Lebanon, IN, Prentice Hall, 1992.
  3. «Louise Jopling 1843-1933» Amersham Museum.
  4. «Hunterian Museum & Art Gallery Collections: GLAHA 46317» gla.ac.uk.
  5. The Gentlewoman and Modern Life (London), 22 March 1902.
  6. Cherry, pp. 89–90.
  7. The Lady’s World, 1887, pp. 340–2.
  8. Paul Barlow, Time Present and Time Past, London, Ashgate, 2005; pp. 114–15, 180–81.
  9. Craig Harrison, The Esseance of Art: Victorian Advice on the Practice of Painting, Aldershot, Ashgate, 1999.
  10. Peter Gordon and David Doughan, Dictionary of British Women's Organisations, 1825–1890, London, Routledge, 2001; p. 63.
  11. Louise Jopling, Hints to Amateurs: A Handbook on Art, New York, Harper and Brothers, 1891.
  12. Louise Jopling, Twenty Years of My Life, 1867–1887, London, John Lane, New York, Dodd, Mead, 1925.

Kanpo estekak aldatu