Konstante II.a
Konstante II.a (630eko azaroaren 7a - 668ko azaroaren 15a) Bizantziar Inperioko agintari 641 eta 668 urteen artean, Konstantino III.aren seme. Bere agintean zehar Bizantzioren gainbeheraren zantzuak azaldu ziren.
| Konstante II.a | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
641eko iraila - 668ko irailaren 15a ← Heraklonas - Mezezius (en)  , Konstantino IV.a →
| |||||
| Bizitza | |||||
| Jaiotza | Konstantinopla, 630eko azaroaren 7a (egutegi gregorianoa) | ||||
| Herrialdea |  Bizantziar Inperioa | ||||
| Heriotza | Sirakusa, 668ko irailaren 15a (egutegi gregorianoa) (37 urte) | ||||
| Heriotza modua | : exekuzioa itoza | ||||
| Familia | |||||
| Aita | Konstantino III.a | ||||
| Ama | Gregoria | ||||
| Ezkontidea(k) | Fausta (en) | ||||
| Seme-alabak | |||||
| Leinua | Heraclian dynasty (en) | ||||
| Jarduerak | |||||
| Jarduerak | Enperadorea | ||||
| Sinesmenak eta ideologia | |||||
| Erlijioa | monotelismoa | ||||
  | |||||
Heraklida sendi barneko boterea hartzeko liskar ugarien artean 641. urtean Konstante II.a agintari bilakatu zen. Bere aitona zen Heraklio agintariaren heriotzaren ostean Konstanteren aita eta osabak, Konstantino III.a eta Heraklonas hurrenez urren, boterea izan zuten epe labur batean. Bi senideen eta beren aldekoen arteko liskarrak Konstantino III.aren erailketa gauzatu zuten. Erailketa Heraklonas eta bere amari leporatu zitzaien honen ondorioz boteretik kendu zituztelarik. Garai hartan Konstantek koroa jaso zuen 11 urte besterik ez zuela. Agintari bihurtu zen garaian arabiarrek Bizantziok Afrika iparraldean zituen Siria, Palestina eta Mesopotamiako probintziak eskuratuak zituzten eta Egipto bereganatzeko bidean ziren.
Dirudienez Konstante II.aren lehen aginte urteetan benetako boterea senatuaren eskuetan egon zen historian senatu erromatarrak botere erreala izan zuen azken aldia izan zelarik; behin Konstantek adin nagusitasuna lortutakoan, 648. urtean, boterea berreskuratu zuen. Lehen urteetan burubelarri aritu zen inperioa arabiarren erasoetatik babestu nahiean ordurako hala ere 641 eta 642 urteen artean arabiarrek Egipto bereganatu zuten Heraklioren oinordekotza argitu zen artean.
Lehen urte horietan arabiarrek Egipto eta Armenia, konkistatu berri zituzten lurraldeak, finkatu eta bereganatzen aritu ziren bizantziar armadari aurre egiteko flota bat eraiki zuten artean. 649. urtetik aurrera arabiarrek mediterraneo ekialdeko uharteen erasoari ekin zioten Txipre eskuratu zuten arte. 655. urtean Konstante II.ak berak zuzenduriko flota bizantziarra arabiarrek garaitua izan zen Finikeko guduan bizantziar armadaren menderagaitztasun ospearekin amaituz. Garaipen garrantzitsu honen eragina ez zen hala ere hainbesterainokoa izan 656. urtean Utman kalifa omeiatarra hil baitzen arabiar inperioan boterea eskuratzeko gerrate zibilari hasera emanez.
658. urtean arabiarrak gerratean ziren artean Konstante II.ak balkanetan erasoak burutzen zebiltzan eslabiarrak Danubiotik haruntzago bidaltzeko espedizio bat antolatu zuen eslaviarren barneratzea aldi batez eragotziz.
Bere agintean zehar Konstante eta Aita Santuaren arteko eztabaida erlijiosoa areagotu egin zen. Heraklio agintariak, Konstanteren aitona zenak, monotelismoaren doktrina zabaldu zuen ortodoxia kristau eta monofisismoaren arteko konpromisozko irtenbide gisa. Erabaki hauek Europa mendebaldean Vatikanoak defendatzen zuen ortodoxiaren kontra zihoazen. Eztabaida erlijiosoak baretzeko 648. urtean Typoseko Ediktua argitaratu zuen Kristoren izatearen inguruko eztabaida oro debekatuz. Typoseko Ediktuaren ondorioz Afrika eta Italiako probintzia bizantziarrak matxinatu egin ziren Konstantek indarrez akabatu zituelarik. Italiako matxinatuek Martin I.a Aita Santuaren laguntza jaso zuten.
661 eta 662 urteen artean Konstante Italiara joan zen arrazoia oso argi ez dagoen arren. Zenbaiten ustez arabiarren arriskua dela eta inperioaren mendebaldeko politika indartu nahian zebilen beste zenbaitek ordea Konstantinoplan bertan zituen etsaiengandik ihesean zebilela diote. Konstante urte askotan Erroma bisitatzen zuen lehen agintaria izan zen. Italian zela lonbadiarren aurka aritu zen iparraldean hauek garaitua izan zelarik, porrot hauen ondorioz Sirakusara joan zen, Siziliako uhartean, inperioko hiriburu bihurtu zuelarik. Hiriburua lekuz aldatzeko erabakia ez zen bizantziarren gustukoa izan batere.
Bere semeen oinordekotza bermatzeko bere anaia Teodosio erail zezatela agindu zuen eta Konstantino, Heraklio eta Tiberio semeak berarekin batera agintean hartu zituen. 668. urteko irailaren 15ean Konstante II.a eraila izan zen komunean zen bitartean. Oinordekoa Konstantino izan zen Konstantino IV.a izena hartu zuena. Agintari berriak inperioko hiriburua Konstantinoplara itzuli zuen.
Zenbait historialariren arabera inperioa themas deritzaten distritu militarretan antolatzea Konstanteren erabakia izan zen eta ez bere aitona Herakliorena tradizionalki uste izan den lez.
| Aurrekoa Heraklonas |
Bizantziar agintaria 641 – 668 |
Ondorengoa Konstantino IV.a |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Konstante II.a  |
Datuak: Q41613
Multimedia: Constans II / Q41613
