Joan X.a
Joan edo Joanes X.a[1] (Borgo Tossignano, ? - Erroma, 928) Eliza Katolikoko 122. aita santua izan zen 914 eta 928 bitartean.
| Joan X.a | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
914ko martxoa (egutegi gregorianoa) - 928ko maiatza (egutegi gregorianoa) ← Lando - Leon VI.a →
904 - ← Martinianus (en)  - Silvestre II.a → Elizbarrutia: Roman Catholic Archdiocese of Ravenna (en)
900 - - Bernard (en) → Elizbarrutia: diocese of Bologna (en) | |||||||
| Bizitza | |||||||
| Jaiotza | Tossignano (en) , ? | ||||||
| Herrialdea |  Aita Santuen Lurraldea | ||||||
| Heriotza | Erroma, 928 (68/69 urte) | ||||||
| Hezkuntza | |||||||
| Hizkuntzak | latina | ||||||
| Jarduerak | |||||||
| Jarduerak | apaiz katolikoa eta idazlea | ||||||
| Lantokia(k) | Erroma eta Aita Santuen Lurraldea | ||||||
| Influentziak | Pornokrazia | ||||||
| Sinesmenak eta ideologia | |||||||
| Erlijioa | Erromatar Eliza Katolikoa | ||||||
  | |||||||
Pornokrazia deritzon garaiko laugarren aita santua, bere aurreko hirurak bezala Teofilakto I.a erromatar senatariaren, honen emazte Teodoraren eta bien alaba zen Maroziaren eraginez aukeratua izan zen.
Diakonotza Bolognan amaitu ondoren Ravenako artzapezpikuaren fiskala izan zen, 905ean Sergio III.a aita santuak Bolognako gotzain eta Ravenako artzapezpiku izendatzeko, bere babesleei esker aita santu izendatua izan zen arte.
Bere aukeraketa erromatar aristokraziak babestu zuen arren Joan X.a ezin daiteke aita santu txotxongilo bat izan zenik esan, nobleziaren gaineko bere boterea erabili baitzuen.
Bere aitasantualdia musulmanek italiar kostaldeei eginiko erasoen okertzearekin hasten da hauek Sizilian zituzten baseetatik abiatuta. Eraso hauek amaiarazteko printze italiar ezberdinen koalizio bat lortzen du, horien artean Maroziaren senarra zen Alberiko I.a Spoletokoa, Landulfo Beneventokoa eta Italiako errege zen Berengario Friulikoa zeudelarik, azken hau enpresa horretara 915ean Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadore bezala 915ean koroatua izanaren bidez erakarria izan zelarik.
915ean aita santu bat historian lehen aldiz jarri zen armada baten buru, Gariglianoko guduan musulmanak behin betiko garaituz.
924an Berengario erahila izan zen eta Inperio Santuko enperadoreen artean Karlomagnoren azkenengo ondorengoa izango zen. Inperio horretako enperadore kargua hutsik geratuko zen 962an Oton I.a tronuratu arte.
Berengarioren heriotzak Italiako tronua ere hutsik utzi zuen. Joan X.a aita santuak tronu horretan oinordeko bezala Hugo Proventzakoa babestea erabaki zuen, honen ondorioz Maroziari aurre egin behar izan ziolarik, nork bere bigarren senarra zen Guido Toskanakoarik Erromara armada baten buru joatea, aita santua kargutik kendu eta kartzelatzea agindu zion.
Joan X.a kartzelan hil zen 928an.
Erreferentziak aldatu
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Joan X.a  |
| Aurrekoa Lando |
Aita Santua 914-928 |
Ondorengoa Leon VI.a |
