Jesusa Garitaonandia

pilotaria

Jesusa Garitaonandia Mallabiabarrena (Mallabia, Bizkaia, 1921eko abuztuaren 16a - Bilbo, Bizkaia, 2000ko irailaren 6a) euskal erraketista profesionala izan zen.[1] Areitio izenaz kantxaratu zen, bere jaiotetxeko auzoa gogoan.

Jesusa Garitaonandia

Bizitza
JaiotzaMallabia1921eko abuztuaren 6a
Herrialdea Bizkaia, Euskal Herria
HeriotzaBilbo2000ko irailaren 6a (79 urte)
Familia
Anai-arrebak
Hezkuntza
Hizkuntzakeuskara
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakpilotaria
Izengoitia(k)Areitio

Biografia aldatu

 
San Trokaz baserria, Jesusaren jaiotetxea.

Jesusa Mallabiko Areitio auzoko San Trokaz baserrian jaio zen. Bere ahizpa Digna Garitaonandia bezala, gazte-gaztetan hasi zen frontoira begira. Garai hartan 3 pilotari eskola zeuden Eibarren. Giro hartan, hainbat neska gazteri piztu zitzaien pilotan ikasteko gogoa, gainera, profesional mailara helduz gero, bizimodua ateratzeko aukera ikusten ere hasi ziren. Apurka-apurka zaletasuna eta interesa hedatzen joan zen eta inguruko herrietara ere heldu zen oihartzuna. Emakume aitzindariak izan ziren kirol munduan [2]. Lehen emakume kirolari profesionalak.[3]

 
Erraketistak

Kirolari ibilbidea aldatu

Eibarko Astelena frontoian hasi zen Jesusa pilotan zaletzen eta ikasten. Laster etorri zitzaion Kataluniara jokatzen joateko eskaintza. Bartzelonan egin zuen debuta, Sol y Sombra frontoian eta bertan jarraitu zuen jokatzen zenbait urtez. Jokalari sasoian 5-6 neska bizi ziren pisu berean, seme-alaba gabeko bikote baten etxean. Etxe hartan ordena handia zegoen, erretiratzeko orduak zaindu egin behar izaten ziren. Frontoiak gainera pertsona bat zuen, partidu aurretik erraketisten bila joan eta partida ostean etxera laguntzeko. Entrenamendu edo partidarik ez zuenean, Jesusak galtzerdiak egiten, irakurtzen eta zineman ematen zuten denbora. Bartzelonara joateak bere pentsatzeko modua zabaldu egin zion eta normaltasun osoz egiten eta ikusten zituen aldaketa asko. Irekia zen.[4]

Erraketisten giroa aldatu

Jesusak erraketista jardun zuen garaian, hain zuen 1943. urteko estatistika baten arabera, jokamolde guztiak kontuan hartuta (eskua, pala, erremontea,zesta...) 1.432 pilotari profesional zeuden eta horietatik erdia baino gehiago, 734 zehazki emakume erraketistak ziren. 1947. urteko beste datu baten arabera, urte hartan 737 erraketista profesional zebiltzan kantxetan.

Estatuan Madril eta Bartzelona izan ziren erraketaren gune indartsuenak. Estatu espainolean 37 frontoi izatera iritsi ziren eta bakoitzean 30-40 erraketista aritzen ziren. Egunero jokatzen zituzten partidak, punta-puntan ez zebiltzanek arratsaldez eta gauez, eta, onenek, gauez bakarrik. Horrek esan nahi du egunero betetzen zirela frontoiak.[5]

Herriratzea aldatu

Bizpahiru urtez jardun zuen Katalunian jokatzen. Mallabira itzuli eta urte batzuetara Aitxuko Juan Onaindiarekin Zaldibarrera ezkondu eta Zaldibarren janari-denda zabaldu zuen.[6] Bartzelonan jokalari igarotako urteak ordea, ez zituen inoiz ahaztu.

Omenaldiak aldatu

Emakumezkoen kirol profesionalean aitzindariak izan ziren erraketistak, historiak ahaztu egin dituen arren.[7] Halere, azken urteotan merezitako hainbat omenaldi jaso dituzte.[3]

Erreferentziak aldatu

  1. «Emakume erraketistak - Aintzinako lanbideak» ORAIN Gipuzkoa (Noiz kontsultatua: 2021-02-08).
  2. «Las raquetistas, pioneras del deporte» El Diario Vasco 2016-03-07 (Noiz kontsultatua: 2021-02-08).
  3. a b «Las raquetistas, las primeras deportistas profesionales de España» El Independiente 2019-02-22 (Noiz kontsultatua: 2021-02-08).
  4. http://euskalbirusa.eus/download/drogetenitturri-269-zenbakia-2018ko-uztaila/ 8. orrialdea.(Egil. Esti González)
  5. «naiz: hedabidea zara» www.naiz.eus (Noiz kontsultatua: 2021-09-06).
  6. «Wayback Machine» web.archive.org 2019-01-19 (Noiz kontsultatua: 2021-09-06).
  7. Garmendia, Lander Muñagorri. «Ahaztutako erraketistak» Berria (Noiz kontsultatua: 2021-02-08).

Kanpo estekak aldatu