Izar-sorkuntza handiko galaxia
Izar-sorkuntza handiko galaxiak galaxia normal batean baino izar-jaiotze tasa askoz handiagoa gertatzen den galaxiak dira, izar super kumuluetan. Esate baterako, Esne Bideko galaxiaren izar-eratze-tasa 3 M☉/urte ingurukoa da, eta izar-sorkuntza handiko galaxietan izar-eratze-tasa 33 aldiz handiagoak izan daiteke[1]. Izarren kimu horiek infragorri edo X izpien teleskopioekin detekta daitezke, besteak beste.
NGC 6946, M 82 eta NGC 253 izar-sorkuntza handiko galaxien adibide onak dira. NGC 4303 galaxian, argitasun baxuko Seyfert 2 motako galaxia aktibo batean, Chandra eta STIS-i esker, izarraren eraketa ikusi da ultramoreen teknikekin. Sortzen ari diren izarrak Magallaesen Hodei Handian ere aurkitu izan dira AKARI satelite japoniarra/europarrarekin.
Izar-sorkuntza handiko galaxiaren definizioak aldatu
Izar-sorkuntza handiko galaxia terminoaren hainbat definizio daude, eta ez dago astronomoek ados dauden definizio zehatzik. Hala ere, horietako asko ados daude haien definizioa hiru faktore hauetako batekin batera joan behar duela:
- Galaxiak gasa izar bihurtzen duen abiadura (izarren eraketa-tasa edo TFE )
- Eskuragarri duten gas kantitatea zeinarengandik izarrak sor daitezkeen
- Izarren eraketa-epea galaxiaren errotazio periodoa p urtearekin alderatuta.
Izar-sorkuntza handiko galaxia motak aldatu
Izar-sorkuntza handiko galaxien kategoria sailkatzea ez da erraza, izar-sorkuntza handiko galaxiek ez baitute, berez, mota zehatzik adierazten. Izar-sorkuntza handiko galaxiak izan daitezke galaxia espiraletakoak, eta galaxia irregularrek, sarritan, izar-sorkuntza handiko galaxien korapiloak izaten dituzte, askotan, horietan guztietan. Hala eta guztiz ere, astronomoen artean, gaur egun, eztabaidagai daude izar-sorkuntza handiko galaxien azpimota batzuk:
- Galaxia trinko urdinak (GCA). Galaxia horiek, normalean, masa baxua, metalitate baxua eta izarrarteko hauts gutxi izaten dute. Azken hori eta izar bero eta gazte ugari izateak, sarritan, kolore urdinak eta ultramoreak izatea dakar.
- Galaxia Ultraargi Infragorriak (GIUL). Galaxia horiek hautsetan oso aberatsak diren objektuak dira, eta izar-sorkuntza handiko galaxiak ezkutatzen dute. Izar-eraketak sortutako erradiazio ultramorea hautsak xurgatzen du, eta infragorrien espektroan berriro irradiatzen da 100 mikrometro inguruko uhin-luzeretan. Horrek GIULekin lotutako muturreko kolore gorrien azalpena ematen du. Ez dago ziur UV erradiazioa izarren sorreraz soilik sortzen den ala ez, astronomo batzuek uste dute GIULak galaxia aktiboek elikatzen dituztela. Hautsetatik igarotzen diren GIUL askoren X izpien behaketek iradokitzen dute izar-sorkuntza handiko galaxia asko nukleo bikoitzeko sistemak direla, eta GIULak galaxien arteko bat-egite handiek eragindako izar-eraketaren bidez elikatzen diren hipotesia onartzen dute. Klase horren adibideak Arp 220 eta NGC 6240 dira.
- Wolf-Rayet galaxiak, non izar distiratsu gehienak Wolf-Rayet izarrak diren, hala nola NGC 4214 .
- Baby Boom Galaxiak, non, izar leherketa galaxien estandarren arabera, izar kopuru handiak sortzen diren[1][1].
Izar-sorkuntza handiko galaxia baten osagaiak eta mekanismoak aldatu
Funtsean, izar-sorkuntza handiko galaxia gerta dadin, hidrogeno kontzentrazio handia behar da eremu txiki batean, eta hori era ezberdinetan eragin daiteke, hala nola gasa erdigune galaktikora eramaten duen barra baten presentzia, non konprimatu eta hasten den izar-sorkuntza (NGC 253 kasua, adibidez) eta galaxien arteko elkarrekintzak —bai elkarren artean talka egiten badute (adibidez, Antennae Galaxietan gertatzen dena) zein ez; azken kasu horretan, inplikatutako galaxien diskoan ezegonkortasunak eragiten ditu, eta gasa kontzentratzen eta konprimatzen amaitzen du, horrela izar-sorkuntza eraginez (adibidez, M82 galaxia)
Izar-sorkuntza handiko galaxia baten barnealdea muturreko medio bat da. Hidrogeno molekular kopuru handia du, zeinak izar-kumuluetan, OB elkarteetan eta baita izar super kumuluetan ere aglomeratutako izar masibo oso argitsuak eratzen dituen, izar-haize indartsuen iturri diren eta gas ionizatzaile (hidrogenoa nagusiki) HII eskualde handiak sortzen dituen inguruan. Izar horien bizitza, astronomikoki, laburra da, eta, masiboenen kasuan, supernoba edo baita hipernoba gisa lehertzen amaitzen dute. Supernoba horien aztarnek izarrarteko euskarriarekin elkar eragiten dute, eta maser naturalak ekoizteko eta —aipatutako izar haizeekin batera—, materiala galaxiatik kanpora botatzeko gai da (adibidez, aipatutako NGC 253 eta M82 galaxietan ikusitako fenomenoa).
Inguruko izar-sorkuntza handiko galaxiak aztertzeak galaktikoen eraketa eta eboluzioa deszifratzen lagun diezaguke. Hubble Deep Field-en behatutako urruneko galaxia asko mota horretakoak dira, baina haien distantzia handiak esan nahi du ezin direla zehatz-mehatz aztertu. Zoritxarrez, gertuko adibideak nahiko arraroak dira, eta haien ugaritasuna handitu egiten da gure galaxitik urrunago egon ahala, eta hori azaltzen da iraganean, duela zenbait milioi urte, elkarrengandik hurbilago zeudela eta, horrekin batera kontuan hartuz, haien arteko talkak eta grabitate-interakzioak gaur baino askoz ohikoagoa zirela.
Beste adibide batzuk aldatu
Lehen aipatutakoez gain, izar-sorkuntza handiko galaxien beste adibide batzuk dira: NGC 2903 eta NGC 4449, eta Messier Katalogoan M83, M90, M95 eta M100.
Erreferentziak aldatu
- ↑ a b Schneider, P. (Peter) (2010). Extragalactic astronomy and cosmology : an introduction. Berlin: Springer. ISBN 978-3642069710. OCLC 693782570
Bibliografia aldatu
- Chandra :: Field Guide to X-ray Sources :: Starburst Galaxies. chandra.harvard.edu.
- Kennicutt, R. C.; Evans, N. J.. (2012). «Star Formation in the Milky Way and Nearby Galaxies» Annual Review of Astronomy and Astrophysics 50: 531–608. doi:. Bibcode: 2012ARA&A..50..531K..
- Weedman, D. W.; Feldman, F. R.; Balzano, V. A.; Ramsey, L. W.; Sramek, R. A.; Wuu, C. -C.. (1981). «NGC 7714 – the prototype star-burst galactic nucleus» The Astrophysical Journal 248: 105. doi:. Bibcode: 1981ApJ...248..105W..
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q726611
Multimedia: Starburst galaxies / Q726611
