Matematikan, integrala adierazteko sinboloa edo ikurra erabiltzen da.

Integralaren sinboloa edo ikurra.

Integral mugagabeen notazio modernoa Leibnizek ezarri zuen 1675. urtean.[1][2] Summa adierazteko (latinez, "batuketa" edo "guztira"), "∫", integralaren sinboloa sortu zuen S luzanga hizkia erabiliz. Integral mugatuaren notazio modernoa, integralaren sinboloan beheko eta goiko borneak dituena, Joseph Fourierek erabili zuen lehenengo aldiz Frantziako Akademiaren Mémoires lanean, 1819–20 inguruan; lan hori bere 1822ko[3][4] liburuan berrargitaratu zuen.

Arabiera modernoaren matematika-notazioan, eskuinetik ezkerrera idazten denez gero, integralaren sinbolo alderantzikatua [5] erabiltzen dute.

sinboloa U+222B da Unicode kodean, \int LaTeX kodean. HTML kodean, honela idazten da: (idazkera hamaseitar), (idazkera hamartar) eta .

sinboloa hizkuntzalaritzako ʃ sinboloaren oso antzekoa da, baina ez ditugu nahasi behar.

Honako sinbolo hauek zerikusia dute: (integral bikoitza, U+222C), (integral hirukoitza, U+222D), (inguru-integrala, U+222E), (gainazal-integrala, U+222F), eta (bolumen-integrala, U+2230).

Sinboloa
Izena Esanahia Adibideak
Ahoskera
Adarra
Integrala (f funtzioaren integral mugatua a-tik b-ra)
«integral efe ixa diferentzial ixa, a-tik be-ra»
(f funtzioaren integral mugagabea , eta f-ren jatorrizko funtzio bat adierazten du)
«integral efe ixa diferentzial ixa»


«Integral ... diferentzial ... (...(e)tik ...(e)ra)»
Analisi matematikoa

Erreferentziak eta oharrak aldatu

  1. Burton, David M. (2005). The History of Mathematics: An Introduction (6. ed.), McGraw-Hill, ikus 359. or., ISBN 978-0-07-305189-5
  2. Leibniz, Gottfried Wilhelm (1899) (Gerhardt, Karl Immanuel, ed.). Der Briefwechsel von Gottfried Wilhelm Leibniz mit Mathematikern. Erster Band, Berlin: Mayer & Müller, 154. or.
  3. Cajori, Florian (1929). A History Of Mathematical Notations, II. lib., Open Court Publishing, ikus 247.–252. or., ISBN 978-0-486-67766-8
  4. Fourier, Jean Baptiste Joseph (1822). Théorie analytique de la chaleur, Chez Firmin Didot, père et fils, ikus §231. or., [1]
  5. W3C (2006). Arabic mathematical notation [2]

Bibliografia aldatu

  • Stewart, James. (2003). «Integrals» Single Variable Calculus: Early Transcendentals. (5. argitaraldia) Belmont, CA, 381 or. ISBN 0-534-39330-6.

Kanpo estekak aldatu