Inpetigo
Inpetigoa estreptokokoek eta estafilokokoek sortzen duten larruazaleko gaixotasun kutsakorra da, batez ere umeek pairatzen dutena. Babak eta besikulak agertzen dira larruazalean, gero zarakar bihurtzen direnak. Gaitzak ez ditu orbain iraunkorrak uzten, epidermisaren goiko zelulak besterik ez baitu kaltetzen.
Inpetigo | |
---|---|
Deskribapena | |
Mota | piodermitisa, skin infection (en) , Larruazaleko gaixotasun bakterianoa eritasuna |
Espezialitatea | dermatologia |
Arrazoia(k) | Staphylococcus aureus Streptococcus pyogenes |
Tratamendua | |
Erabil daitezkeen botikak | zefuroxima, cefadroxil (en) eta Mupirozina |
Identifikatzaileak | |
GNS-10-MK | L01, L01.00 eta L01.0 |
GNS-9-MK | 684 |
DiseasesDB | 6753 |
MedlinePlus | 000860 |
eMedicine | 000860 |
MeSH | D007169 |
Disease Ontology ID | DOID:8504 |
- Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.
Etiologia
aldatuBi bakterio izan daitezke inpetigoaren sortzaileak: Streptococcus pyogenes (A taldeko estreptokoko patogenoa) eta Staphylococcus aureus. Bigarren honek lehenengoak baino kasu gehiago eragiten ditu.
Umeen artean erraz kutsatzen da fomite edo kontaktu zuzenaren bidez. Agertzen diren babek gorputzean zehar zabaltzeko joera handia dute.
Sintoma klinikoak
aldatuInpetigoa larruazaleko edozein tokitan ager daiteke, baina ohikoagoa da aurpegian, besoetan eta hanketan. Infektatutako tokian gorritasuna, azkura eta babak agertzen dira, erraz puskatzen direnak. Puskatzerakoan likido gardena edo zornetsua darie, mikrobio sortzailearen arabera (Staphylococcus aureus-ek zornea sortzen du, adibidez). Likido horrek erraz kutsatzen du gaitza.
Likidoa galtzerakoan babak lehortu eta zarakarrak bilakatzen dira, ezti kolorekoak.
Ondo tratatzen ez denean konplikazio larriak azal daitezke: glomerulonefritis posestreptokozikoa, esaterako, giltzurrun-gutxiegitasuna eragiten duena. Hala ere, konplikazio hau urria izaten da.
Tratamendua
aldatuSintomak aztertzean egiten da gaitzaren diagnostikoa. Kasu gutxitan beharrezkoa da lagina hartzea babetatik, bakteriar-kultura bat egiteko.
Tratamendua antibiotikoen erabileran datza, era topikoan (kasu gehienetan) edo aho-bidetik. Bazitrazina eta mupirozina dira erabilienak. Erantzuna ona eta azkarra da kasu gehienetan.