Grogaldr edo Groaren aztikeriak, Svipdagsmal lanean aurkitzen diren bi olerkietatik lehena da. Lan hau, eskandinaviar mitologian nigromantziaren praktikaren adibide bat da. Svipdagek, bere ama Groa, völva bat, hilen artetik nola altxatu zuen xehatzen du. Hau, oraindik bizirik zegoenean egiteko esan zion zerbaitzen; honek, völvak etorkizuneko gauzei buruz zuen ezagutza marrazten duelarik. Nigromantziaren asmoa, kasu honetan, bere semeari, bere amaorde maltzurrak ezarritako lan batean laguntzea da, amaorde horrek, ustez, bai baitzituen bere planak beste plan honek huts egin zezan.

Lehen ahapaldian, Svipdag, hitz egiten hasten da eta bere ama hilobitik altxa dadin saiatzen da, bere hil muinoan, oraindik bizirik zegoenean irakatsi zion moduan.

Bigarren ahapaldiak, bere erantzuna du, non Svipdagi, heriotzetik esnatua izan zen arrazoia galdetzen dion.

Svipdagek, bere amaordeak ezarritako lana kontatuz erantzuten dio, lan hori, Mengloden eskua lortzea zelarik. Svipdagek, bidaia horretan izango dituen zailtasun guztiak aurreikusten ditu eta hala dio:

« berak, batek bidaiatu ezin duen

toki batetara joateko behin eta berriz esaten dit
Menglod ederra ezagutzeko.

»


Bere hildako ama, bidaia, luzea eta oztopoz betea izango denaren ideiarekin ados dago, baina ez dio ez saiatzeko esaten.

Svipdagek, bere amari, honen völva ezagutzak eskatzen dio bere babeserako, eta Groak, orduan, bederatzi aztikeri kantatzen ditu.

Kanpo estekak aldatu