Wikipedia

Giovanna Garzoni

italiar margolari barrokoa

Giovanna Garzoni (Ascoli Piceno, Italia, 1600-Erroma, 1670ko otsaila) italiar margolari barrokoa izan zen, bodegoietan eta miniaturetan espezializatua.[1] Garai hartan, margolari arrakastatsua izan zen,[2][3] eta ikuspegi nagusia izan zuen hildako naturaren generoan, etxeko ingurunean objektu bizigabeak irudikatzeagatik. Gai erlijioso batzuk ere margotu zituen, eta erretratuaren bidez hartu zuen ordezkaritza.

Giovanna Garzoni

Bizitza
JaiotzaAscoli Piceno, 1600
HeriotzaErroma, 1670eko otsaila (69/70 urte)
Familia
Ezkontidea(k)Tiberio Tinelli
Hezkuntza
HeziketaAccademia di San Luca
Jarduerak
Jarduerakmargolaria, botanika ilustratzailea eta artista
Lantokia(k)Venezia
Napoli
Erroma
Turin
Frantzia
Florentzia eta Erroma
Genero artistikoaizadi hila
Musicbrainz: 1b6b8e7e-c98a-4445-b2de-e3dbf46fd984 Edit the value on Wikidata

Biografia aldatu

Garai hartako beste emakume batzuek ez bezala, ez zen margolari baten alaba izan; hala ere, haren gurasoak, Isabetta Gaia eta Giacomo Garzoni, artisau-familietakoak ziren. Tamaina txikiko miniatura eta pinturetan espezializatu zen, askotan pergaminoan, bezero aristokratikoentzat. Itxuraz hauskorra den estiloa du, baina bere lanak birtuosismoarengatik nabarmentzen dira, grafismo garbiarengatik eta gardentasun eta kutsu handiko kolorearengatik. Oro har, haren irudiak objektu batean edo gutxitan zentratzen ziren, lehen mailan eta hondo lauekin, gehienetan kolore argikoak. [4]

Bere lanak arrakasta handia izan zuen, Florentzian, Napolin, Venezian, Turinen eta, azkenik, Erroman hainbat egonaldi egin zituen karrera ibiltari batean. San Lucasen Akademian onartu zuten, garai hartan emakume batentzat ohore bitxia baitzen. Erroman, zahartzaroan, arte-balio handiko apunte eta marrazkien koadernoa egin zuen.

Tiberio Tinelli margolariarekin ezkondu zen, baina senar-emazteak bi urtera desegin ziren, margolariak emandako kastitate-botoaren ondorioz.

Giovanna Garzoni 1670ean hil zen 70 urte zituela. Hala ere, lau urte lehenago, testamentu bat egin zuen, eta bertan jaso zuen nork jasoko zuen bere jabetza, San Lucaseko Akademiako Santa Martina elizak hain zuzen ere. Bere hilobia Santa Martina eliza berean dago gaur egun; hala ere, hil eta ia 29 urtera arte, 1698ra arte ez zen leku horretan lurperatu.

Ibilbide artistikoa aldatu

Artista egin aurretik, bere talentua bere jaioterriko farmazialari batengandik ikastean aurkitu zuten; hain zuzen, 1620an idatzi zuen gutunetariko batek gertaera hori adierazten du, eta Giacomo Rognirengandik ikasi zuela adierazi zuen du.[5] Hogeita hamar urte inguru zituela, Giovannak utzi egin zuen Veneziako egonaldia, Napolira bere nebarekin joateko. Leku berri horretan Alcalako dukearen mezenasgoa zuela egin zuen lan; hala ere, bere gutun batean bere haserrea eta tristezia adierazi zituen; dukea Espainiara itzuli ondoren, Giovanna Turinera joan zen bizitzera. Leku horretan bost urte inguru egin zituen eta, 1640an, Florentziara joan zen Medicitarren gortean lan egitera. Han, hainbat obra egin zituen —ardandegiak, esaterako— Fernando II.a Medici dukearentzat.[6]

1654an, artista hiriburura, Erromara, joan zen, eta han San Lucaseko Akademiako kide izan zen. Ohiz kanpoko egoera bat izan zen emakumeak onartzea eta, harrigarria bada ere, Akademiaren beraren erregistroetan ageri denez, gizonen pareko onurak jaso zuen.[7]

Lanak aldatu

Sinatutako lehen pintura Familia Santua izan zen, olio-pintura, Egiptotik ihesi zihoazen Bibliako gertaera irudikatzen zuena. Beste lan bat, txikitatik egin zuena, kaligrafiari buruzko liburu apaindua izan zen, eta 1625ean argitaratu zen. Garzoniren lanak Jacopo Ligozziren eragin argia erakusten du. Jacopo Ligozzi pintorea, ilustratzailea eta miniaturista da, estilo naturalistakoa. Gaur egun bizirik iraun duten Garzoniren lan asko hainbat museotan daude; izan ere, Fernando II.a dukeak eta haren emazteak, Vittoria della Rovere dukesak, beren bildumetan eduki zituzten lan horiek. Bere lanetako ia berrogei Florentziako bildumen artean baloratu ziren eta beste asko Medicitarren familiaren inbentarioetan gorde ziren XVII. eta XVIII. mendeen artean. Miniaturak larru fineko pergaminoan egin ziren, akuarelazko pinturarekin, eta horrek sinbiosi bitxia eman zuen genero piktorikoaren eta ikerketa zientifiko botanikoaren artean. Ohiko olio-pintura erabili ordez akuarelak erabiltzeak bizitasun eta freskotasunez betetako konposizio berriak ekarri zituen, intsektuen erabilera eta presentzia eta argi-ilunaren ondorioak barne.[7]

Bere lan batzuk —koaderno garrantzitsu gisa— Washington Hiriaren liburu arraroen liburutegian jasota daude; Dumbarton Oaks eta San Lucasen Akademiaren beraren bezero eta/edo erosleek, esaterako, zenbait lan dituzte beren esku (ikus artistaren album bat, non natura hila eta haren ikasketa botanikoak jasotzen zituen). Médicis familia bera ere aipa daiteke, Garzonik 1650-1662 urteen artean sortu zituen hogei bodegoi erosita. Nabarmentzekoak dira Natura hilaa izeneko lana, fruta-saskia, iltzedun loreontzia eta mahai batean maskorrak dituena. Haren erretratuen artean dago Carlos Manuel I.aren erretratua, Saboiako dukea, 1623-1637 urteen artean pintatua, Kristina Frantziakoaren gonbidapen bati esker; beraz, Turinen gorterako lanean hasi zen.[8]

Legatua aldatu

San Lucaseko Akademiako erregistroei eta Florentziako dukea eta dukesa gorde zuten bildumei esker, Giovanna Garzoniren bizitzari eta obrei buruzko xehetasun nabarmenak ezagut daitezke; izan ere, Carlo Ridolfi-ren Meraviglie dell'Arte (1648) lan batean baino ez zute bere persona izendatu. Are gehiago, karakterizatu zuen pintura-generoa artearen historialariekin erlazionatzen badugu, esleitu zitzaion garrantzi gutxi ikusiko dugu. Ondoren, Lione Pascolik bere Vite izeneko lanean artista horrek bere artearengatik nahi zuen prezioa jar zezakeela aipatu zuen. Azkenik, aipatu zen bere lanen arrakastak independentzia ekonomikora eraman zuela, eta horrek 43 urterekin erretiratu zela. Bi mende baino gehiago igaro ondoren, 1964an, zehazki, Italian hildako naturen generoari buruzko erakusketa bat egin zen, eta bertan bere obra batzuk aurkeztu ziren.[6]

Iruditegia aldatu

Erreferentziak aldatu

  1. ↑ (Ingelesez) «Giovanna Garzoni (The J. Paul Getty Museum Collection)» The J. Paul Getty Museum Collection (Noiz kontsultatua: 2023-03-17).
  2. ↑ (Ingelesez) Great Women Masters of Art. 2023-02-25 (Noiz kontsultatua: 2023-03-17).
  3. ↑ (Ingelesez) wpengine. (2019-08-09). «The Protofeminist Insects of Giovanna Garzoni and Maria Sibylla Merian» Art Herstory (Noiz kontsultatua: 2023-03-17).
  4. ↑ Battistini, Impelluso & Zuffi 1999.
  5. ↑ (Italieraz) «GARZONI, Giovanna in "Dizionario Biografico"» www.treccani.it (Noiz kontsultatua: 2023-03-17).
  6. ↑ a b (Ingelesez) «Exceptional Works: Giovanna Garzoni» David Zwirner (Noiz kontsultatua: 2023-03-17).
  7. ↑ a b (Ingelesez) «Giovanna Garzoni (The J. Paul Getty Museum Collection)» The J. Paul Getty Museum Collection (Noiz kontsultatua: 2023-03-17).
  8. ↑ (Ingelesez) Frick, Carole Collier; Arts (U.S.), National Museum of Women in the. (2007). Italian Women Artists: From Renaissance to Baroque. Skira ISBN 978-88-7624-919-8. (Noiz kontsultatua: 2023-03-17).

Bibliografia aldatu

  • Barrokoa: Giovanna Garzoni. (2019, abuztuaren 12a). Lever du Soleil. https://www.leverdusoleil.es/emakume_artistas/glob-giovanna-garzoni/
  • Battistini, Matilde; Impelluso, Lucia; Zuffi, Stefano (1999). La naturaleza muerta. Milán: Electa. ISBN 87-8156-233-5.  
  • Fortune, Jane eta Linda Falcone. Emakume ikusezinak. (Florentzia: The Florentine Press, 2010).
  • Frick, Carole Collier, Stefania Biancani eta Elizabeth SG Nicholson. Emakume artista italiarrak: Errenazimentutik Barrokora. (Milan: Skira, 2007).
  • Tongiorgi Tomasi, Lucia; Hirschauer, Gretchen A; Arte Galeria Nazionala (EE. AEB) (2002-01-01). Florentziako loraldia: Medicitarren arte botanikoa. Washington, DC: Arte Galeria Nazionala. or. 77-81. {{ISBN|0894682881}}.
  • Vigué, J., & Vigué, J. (2002). Great Women Masters of Art. Watson-Guptill Publications.

Kanpo estekak aldatu

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Giovanna_Garzoni&oldid=9259562"(e)tik eskuratuta