Francisco Bilbao Barquín

politikari txiletarra

Francisco Bilbao Barquín [1] (Santiago, Txile, 1823ko urtarrilaren 9aBuenos Aires, 1865eko otsailaren 19a) [2] euskal jatorriko idazle, filosofo eta politikari txiletarra izan zen. [3] [1] [2]

Francisco Bilbao Barquín

Bizitza
JaiotzaSantiago1823ko urtarrilaren 19a
Herrialdea Txile
HeriotzaBuenos Aires1865eko otsailaren 9a (42 urte)
Familia
Anai-arrebak
Hezkuntza
HeziketaInstituto Nacional General José Miguel Carrera (en) Itzuli
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea, politikaria eta filosofoa
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa hola q hace partido (en) Itzuli

Biografia aldatu

Rafael Bilbao eta Mercedes Barquín argentinarraren semea. Haurtzaroan bere aitarekin batera joan zen, buruzagi liberala, 1829ko kontserbadoreen garaipenaren ondoren emigratu zuena. Bere familiarekin batera Txilera itzuli zen 1839an. Institutu Nazionalean ikasi zuen. 1844an, Sociabilidad Chilena argitalpenak eskandalu handia sortu zuen, eta Txileko gorteek inmoral eta blasfemotzat jo zuten. Bilbao Parisera joan zen eta bertan Lamennais, Michelet eta Edgar Quinetekin harremanetan jarri zen .

1848an Txileko Santiagora itzuli zen [1] eta kargu publikoak bete zituen, baina bere interes nagusia beste zerbait zen: 1830eko hamarkadan Diego Portalesek ezarritako politika kontserbadorearen askapenaren alde bultzatzeko mugimendu erradikal bat eratzera dedikatu zen. Benjamín Vicuña Mackenna, José Antonio Alemparte Vial, Federico Errázuriz eta Santiago Arcos biltzen zituen lagun talde baten laguntzaz, Sociedad de la Igualdad elkartea sortu zuen, [1] [2] laster 60 kide izatera heldu zena. Manuel Montten hautagaitzaren aurkako oposizio korronteari atxiki zitzaion mugimendua.

 
Pedro Nolasco Cruz Vergararen Bilbao y Lastarria Literatura Kritika (1944) .

Elkartea berta behera utzi zuten eta Bilbao klandestinitatean errefuxiatu zen. Erlijio katolikoari egindako kritikak, bereziki bere "Boletines del espíritu" buletinetan ( 1850 ), eskumikua kostatu zitzaion. 1851ko Iraultzaren hasieraren testuinguruan, Bilbaok 1851ko apirilaren 20ko arrakastarik gabeko matxinadan parte hartu zuen, Santiagon. [1] Perura ihes egin zuen bere anaia Manuelekin, eta han egon zen pixka bat Europara bigarren aldiz bidaiatu aurretik (1855-57) . Hain zuzen ere, Europako garai horretan aitortzen da bere hitzaldietako batean 1856an Parisen Latinoamerika terminoa erabili zuen lehen pertsona izan zela, Hego Amerikak Erdialdeko Amerikak eta Mexikok osatzen duten kontinentearen zatia izendatzeko. [4]

Garai horren ondoren Buenos Airesen bizi izan zen, idazteari eskainia, eta Pilar Guido Spanorekin ezkondu zen, Tomás Guido politikariaren alaba eta Carlos Spano koronelaren biloba. Harekin jaio eta 43 egunetan hil zen seme bakarra izango zuen. Río de la Plata ibaira salto egin eta itotzear zegoen emakume bat salbatu ondoren, tuberkulosiak jo zuen, eta denborarekin okerrera egin zuen, eta Buenos Airesen hil zen 1865eko otsailaren 19an . Bere lan guztiak urte berean argitaratu ziren Buenos Airesen, Manuel Bilbaok bildu eta aurretik biografia zabala zuela. Bere lanetan "Latino" eta "Latinoamerika" terminoa erabiltzen hasi zen "Hispaniar amerikar" eta "Hispanoamerikar" terminoen aurka (Lan osoak, 2. liburukia, 35, 200, 453 orr., etab…)

Argentinako familiako hilobi batean 134 urte igaro ostean, Errekoleta auzoko hilerrian, bere gorpuzkia Txilera itzuli zuten 1998ko abuztuaren 27an .

Lanak aldatu

  • Sociabilidad chilena (1844)
  • Estudios sobre la vida de Santa Rosa de Lima (185 2) [5]
  • La revolución en Chile. Los mensajes del proscrito (1853) [6]
  • El Gobierno de la Libertad (1855)
  • Iniciativa de la América (1856)
  • La América en Peligro (1862)
  • El Evangelio Americano (1864)
  • Obras completas(hil ostekoa, 1865)

Erreferentziak aldatu

Kanpo estekak aldatu