Federico Anrich Santamaría
Federico Anrich Santamaría (Habana, 1827ko martxoaren 12a-Bergara,1889ko abenduaren 21a) Kuban jaiotako itsasgizon eta politikari espainiarra izan zen. Espainiako Lehen Errepublikan Francesc Pi i Margallen gobernuan ministroa izan zen. Karlisten alde borrokatu zuen Bigarren Karlistaldian.[1]
| Federico Anrich Santamaría | |||
|---|---|---|---|
 | |||
1873ko ekainaren 11 - 1873ko uztailaren 18a | |||
| Bizitza | |||
| Jaiotza | Habana, 1827ko martxoaren 12a | ||
| Herrialdea |  Espainia | ||
| Heriotza | Bergara, 1889ko abenduaren 21a (62 urte) | ||
| Hezkuntza | |||
| Hizkuntzak | gaztelania | ||
| Jarduerak | |||
| Jarduerak | militarra eta politikaria | ||
| Zerbitzu militarra | |||
| Adar militarra | Espainiako Itsas Armada | ||
| Parte hartutako gatazkak | Bigarren Karlistaldia | ||
Biografia aldatu
Militarren familian jaioa, itsas guardia gisa Cartagenan eta La Carracako Arsenalean hasi zen bere ibilbide militarra. 1846. urteaz geroztik lehen mailako itsasgizon izendatu zuten eta urte hartako azaroaren 24an Alerta itsasontzian ibili zen. Itsasontzi horretan arazo larri bat izan zuen: Wencesalo de Rozas tenientearen aurkako eraso eta intsumisioagatik epaitu zuten. Atxilotuta egon zen 1849ko otsailaren 15era arte, kasua bertan behera utzi zuten arte. Urte hartan 1849ko maiatzaren 17an, lontinanorde izendatu zuten. 1855eko azaoran, kubatar batekin ezkondu zen, María de la Concepción Piedrahíta y de Castro.
1870eko irailean Espainiako Gineako Fernando Poo itsas estazioko komandante izendatu zuten, eta koloniako gobernadore nagusi kargua hartu zuen 1871ra arte.[2] Azaroaren 4an, Cádizeko portuko buruzagiarekin izandako istilu larri baten ondorioz, berriro ere atxilotu zuten, diziplinarik ezagatik, eta 1873ko urtarrilaren 20an jeneralen gerra kontseilu batetik igaro zen; hartan serioski ohartarazi eta atxilotu zuten. Martxoaren 11n Madrilera lekualdatzea erabaki zuten, eta hiru egun geroago, Jacobo Orebro, Marina ministroaren aginduetara geratu zen. Maiatzaren 29an, Almansa fragataren komandante izendatu zuten.
Cartagenan zegoen izendatuta, Pi i Margalleko Gobernuko Itsas ministro izendatua izan zen. Bere gestioa oso kritikatua izan zen. Uztailaren 8an, karlisten aurka borrokatzeko ezohiko botereak eskatzeko gutun bat sinatu zuen. Ezin izan zuen Cartagenari uztailaren 12tik aurrera eragin zion Kantoien matxinada saihestu, Mediterraneoko ontzidia desegin eta ontziak desarmatzen saiatu zen arren. Mugimendu kantonalistaren afera urrunegi joan zen eta Anrichek eta Gobernuko gainerako kideek dimisioa aurkeztu zuten.[3]
Eszedentzia bat aprobetxatuz, Frantziara joan zen eta Karlos Maria Borboikoa erregegai karlistaren kuartelean aurkeztu zen. Erabaki honek, bere benetako posizio politikoari eta bere ministerio-kudeaketari buruzko zurrumurruak sortu zituen; askoren ustez, gobernu errepublikarra ahultzeko ministroa izatea onartu zuen. Karlisten armadan sartu zen eta, Kantauri Itsasoan, Itsas Armadako komandante nagusi izatera iritsi zen.[4] Bergaran (Gipuzkoa) hil zen, 1889ko abenduan.
Erreferentziak aldatu
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q60040446
Multimedia: Federico Anrich / Q60040446
