Julio Zesar Eskaligero

Eskaligero» orritik birbideratua)

Julio Zesar Eskaligero[1] —jatorrizko izen-deiturez, Giulio Cesare Scaligero— (Riva del Garda, 1484ko apirilaren 23aAgen, Frantziako Erresuma, 1558ko urriaren 21a) italiar osagilea eta humanista izan zen.

Julio Zesar Eskaligero

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakGiulio Bordon
JaiotzaRiva del Garda1484ko apirilaren 23a
BizilekuaAgen
HeriotzaAgen1558ko urriaren 21a (74 urte)
Familia
AitaBenedetto Bordone
Seme-alabak
Hezkuntza
Hizkuntzaklatina
frantses ertaina
Irakaslea(k)Albrecht Dürer
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakidazlea, filosofoa, medikua eta Ikasketa klasikoetan aditua
Jasotako sariak
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

Bizitza aldatu

Bolonian ikasketak egin ondoren, Maximiliano I.a Habsburgokoaren armadan ibili zen gudari. Medikuntzako ikasketak egin zituen urte batzuk geroago, eta Veronan hartu zuen bizilekua. 1528. urtean Erasmok Zizeronen aldekoak eraso zituenean kritika gogorra egin zuen Eskaligerok haren aurka (1531), eta Dolet eta Rabelais ere jarri zituen auzitan. Hipokrates, Teofrasto, Aristoteles eta beste filosofo batzuei buruzko iruzkinak argitaratu zituen.

Obra nagusiak: De causis linguae latinae (1540), In librum Theophrasti de causis plantorum commentarii (1556), In librum de somnis Hippocratis commentarius (1561), Poetica (1561), Poemata (1574), Epigrammatum liber unicus (1583) eta Epistolae (1600).

Erreferentziak aldatu

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Julio Zesar Eskaligero