Eos
Antzinaro klasikoan, Eos[1] (joniar eta homeriar grezieraz Ἠώς Ēōs, atikarrean Ἕως Éōs, "egunsentia", ɛːɔ̌ːs edo héɔːs ahoskatua; eoliarrean Αὔως Aúōs, doriarrean Ἀώς Āṓs) egunsentiaren jainkosa eta titana zen. Mundua inguratzen zuen ozeanoaren ertzeko bere etxetik irteten zen bere anaia Helios, Eguzkia, iragartzeko.
Eos | |
---|---|
Antzinako Greziako erlijioa | |
Ezaugarriak | |
Sexua | emakumezkoa |
Bizitokia | zeru |
Ikonografia | azafrana, gerra zalgurdia, Gainjantzia, rose (en) , Tiara, Anacridium melanorhodona, Cicada eta Kilkerra |
Baliokideak | Ushas (en) , Aurora eta Ostara |
Domeinua | egunsentia |
Familia | |
Aita | Hiperion |
Ama | Tea |
Ezkontidea(k) | Astreo, Cephalus (en) eta Titono |
Bikotekidea(k) | Zeus, Cephalus (en) , Cleitus (en) eta Orion (mitologia) |
Seme-alabak | Boreas, Zefiro, Notus (en) , Eosforo, Phaethon (en) , Fosforo (mitologia), Apeliotes (en) , Euros (en) , Caecias (en) , Lips (en) , Sciron (en) , Astrea, Pyroeis (en) , Phaenon (en) , Stilbon (en) , Aoos (en) , Emathion (en) , Memnon eta Argestes (en) |
Anai-arrebak | Helios eta Selene |
- Artikulu hau jainkosari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Eos (argipena)».
Uste denez, greziar gurtza indoeuropar garaitik heredatua izan zen. Eos izena, latinoen Aurora eta Vedetako sanskritoaren Ushas jainkosen koinatu bat da.
« | [...] Hura hilez gero, gu ere hantxe hilko ginen, ez baikenuen nahikoa indarrik leizaren ahoko harria mugitzeko. Hala bada, Eos jainkosaren zain geratu ginen, negarrez. Eosek hatz gorriztak erakutsi zituenean, ziklopeak sua egin zuen [...] | » |
—Homero. Odisea. Juan Kruz Igerabide (itzul.) |
Erreferentziak
aldatuKanpo estekak
aldatuArtikulu hau mitologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |