Dinah Washington

rhythm and blues, jazz eta blues-ak abesten zituen estatubatuar abeslaria

 

Dinah Washington

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakRuth Lee Jones
JaiotzaTuscaloosa1924ko abuztuaren 29a
Herrialdea Ameriketako Estatu Batuak
Talde etnikoaafro-amerikarra
HeriotzaDetroit1963ko abenduaren 14a (39 urte)
Hobiratze lekuaBurr Oak Cemetery (en) Itzuli
Heriotza modua: droga-gaindosia
Hezkuntza
HeziketaWendell Phillips Academy High School (en) Itzuli
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakabeslaria, jazz musikaria eta kantugilea
Jasotako sariak
Izengoitia(k)Dinah Washington
Genero artistikoapop musika
bluesa
Musika instrumentuapianoa
ahotsa
DiskoetxeaKeynote Records (en) Itzuli
Apollo Records
Mercury Records (en) Itzuli
Roulette Records, Inc.
Verve Records (en) Itzuli
Philips
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Ameriketako Estatu Batuetako Alderdi Demokrata

IMDB: nm0913423 Allocine: 35123 Rottentomatoes: celebrity/dinah_washington Allmovie: p74844
Spotify: 32LHRiof0sa4taYew9i3Fa Musicbrainz: d385947d-c00d-4311-9cf1-a032a1d4040b Discogs: 33587 Allmusic: mn0000260038 Find a Grave: 1074 Deezer: 6009 Edit the value on Wikidata
Rock 'n' Roll Revue (1955) film amerikarraren atariko txartela. Dinah Washington argazkian.'
Dinah Washington, 1962
Dinah Washingtonen hilerria

Dinah Washington, jaiotzez Ruth Lee Jones (Tuscaloosa, Alabama, AEB, 1924ko abuztuaren 29aDetroit, Míchigan, 1963ko abenduaren 14a) rhythm and blues, jazz eta blues-ak abesten zituen estatubatuar abeslaria izan zen. Blues erregina, Queen D edo Miss D. ezizenak zituen. Musika beltzeko emakume-ahots onenetakoa eta nagusienetakoa izan zen, eta 1950eko hamarkadako Estatu Batuetako abeslari afroondorengorik ezagunena.[1]

Bere belaunaldiko zenbait kantarirengan eragina izan du, hala nola Nancy Wilson, Esther Phillips eta Diane Schuur. Dinah Washingtonek bere letra eta kontzertuetan komunitate beltzaren nahiak eta desengainuak adierazi zituen, beti ere umore sardoniarrarekin.

Bere izenaren jatorria eztabaidan dago; iturri batzuek adierazten dute Garrick Stage Bar-en managerraren lana dela, kantatzen hasi zen klubetako bat; beste batzuek diote Lionel Hamptonek aukeratu zuela.

Biografia

aldatu

Musika-interes jakin batzuk zituen familia batean jaio zen. Amak pianoa jotzen zuen St. Luke’s Baptist Churchen. Hiru edo lau urterekin Chicagora joan zen,[2] eta, ondoren, gospelaren musika-giroan hezi zen, pianoa jotzen eta elizako korua zuzentzen. 15 urterekin, Regal Theatreko amateur lehiaketa irabazi zuen. Espiritualak izan ziren bere lehen musika-interesak, eta 1940an Sallie Martin gospelaren aitzindariarekin elkartu zen bira batean laguntzeko. Ondoren, nightclubetan pianista eta abeslari gisa hasi zen, 1942an Garrick Bar-en hasi zen. Han, Joe Glaser talentu gazteen managerrak entzun zuen, eta Lionel Hamptoni gomendatu zion. Hark bere taldean sartzeko gonbita egin zion. 1943 eta 1946 artean egon zen bertan, eta diskoan debuta egin zuen Keynote-rentzat, 1943ko amaieran, Leonard Featherrek antolatutako blues saio batean. Grabazioa arrakastatsua izan zen eta, denborarekin, Hampton utzi zuen bakarka jotzeko. Urtea amaitu baino lehen, hiru saio grabatu zituen Los Angelesen Apollo zigilurako, Mercuryrekin sinatu aurretik, eta harekin grabatu zuen lehen saioa 1946ko urtarrilean. Konpainia horrekin rhythm and blues-eko izar bihurtu zen 1948 eta 1955 artean. Blues, estandar, pop eta abar kantatu zituen. Jazz-saio asko grabatu zituen big bands eta konbo txikiekin, eta saio gogoangarrienak hauexek izan ziren: Clifford Brown, Cannonball Adderley, Clark Terry, Ben Webster, Wynton Kelly eta Joe Zawinul.

1959an, arrakasta handia lortu zuen pop merkatuan "What a Diff'rence a Day Makes" lanarekin. Bere ibilbidearen gainerakoa baladetan kontzentratu zen, orkestrazio gazte batek babestuta eta Mercury eta Rouletterentzat grabatuta, Ray Charlesen antzera.

Washington sei aldiz ezkondu zen. Seigarren senarra, Dick "Night Train" Lane futbol amerikarreko jokalaria, 1963ko abenduaren 14ko goizean hilda aurkitu zuen. 39 urte zituela hil zen. Autopsiak bere gorputzean barbituriko asko zeudela adierazi zuen, eta haien hartualdia alkoholarekin nahastu zela.[3]

Alsip-eko (Illinois) Burr haritz-hilerrian lurperatuta dago.

Estiloa eta ahotsa

aldatu

Bere ahotsa indartsua eta kementsua zen, tonu metaliko samarra zuen eta behin eta berriz dardara ematen zuen; ahoskera guztiz argia zen, bere intonazioa blues abeslari batena zen. Gospel kantuan sartu zen munduko lehen estilista izan zen (Sallie Martin Singers-ekin kantari eta piano-jole gisa), eta, horri esker, ibilbide osoa egin zuen musika-sustrai horiekin. Estilo-gorabeherak izan zituen etengabe, eta hori izan da gehien gaitzetsi den alderdietako bat, aurpegiratu baitzitzaion bere ahots-talentua merkataritza-produktuetan eta kalitate txikikoetan xahutzea; hala ere, arrakasta handia izan zuen herritarren artean.

Diskografia

aldatu

Estudio-albumak

aldatu
  • 1950: Dinah Washington (MG-25260)
  • 1950: Dynamic Dinah! - The Great Voice of Dinah Washington
  • 1952: Blazing Ballads
  • 1954: After Hours with Miss "D"
  • 1954: Dinah Jams
  • 1955: For Those in Love
  • 1956: Dinah!
  • 1956: In the Land of Hi-Fi
  • 1956: The Swingin' Miss "D"
  • 1957: Dinah Washington Sings Fats Waller
  • 1958: Dinah Sings Bessie Smith
  • 1958: Newport '58
  • 1959: The Queen
  • 1959: What a Diff'rence a Day Makes!
  • 1959: Unforgettable
  • 1960: The Two of Us (with Brook Benton)
  • 1960: I Concentrate on You
  • 1960: For Lonely Lovers
  • 1961: September in the Rain
  • 1962: Dinah '62
  • 1962: In Love
  • 1962: Drinking Again
  • 1962: Tears and Laughter
  • 1962: I Wanna Be Loved
  • 1963: Back to the Blues
  • 1963: Dinah '63
  • 1963: This Is My Story
  • 1964: In Tribute
  • 1964: Dinah Washington (SR-25269)
  • 1967: Dinah Discovered


Sinpleak

aldatu
Urtea Abestia Posizio-gailurra
UZ US R&B Erresuma Batua
1944 "Salty Papa Blues" 8
"Evil Gal Blues" 9.-
1948 "Ain't Misbehavin" 6.-
West Side Baby 7
"Walkin' eta Talkin" (And Crying My Blues Away)" 13.-
"I Want to Cry" 11:00
"Ebatzution Blues" 1.-
"Am I Asking Too Askoz" 1.
"It's Too Soon To Know" 2.
1949 "You Atisy" 8
"Baby Get Lost" 1.
"Good Daddy Blues" 9.-
"Long John Blues" 3.-
1950 "I Only Know" 3.-
"It Isn't Fair" 5.-
"I Wanna Be Loved" 22:00 5.-
"I'll Never Be Free" 3.-
"Time Out For Tears" 6.-
1951 Harbor Lights 10.-
"My Heart Cries for You" 7
"I Won't Cry Anymore" 6.-
"Cold, Cold Heart" 3.-
1952 "Wheel of Fortune" 3.-
"Tell Me Why" 7
"Trouble in Mind" 4.-
"New Blowtop Blues" 5.-
1953 "TV Is the Thing (This Year)" 3.-
Fat Daddy 10.-
1954 "I Don't Hurt Anymore" 3.-
"Dream" 9.-
"Teach Me Tonight" 23 4.-
1955 "Kontzentratu Youn" 11:00
"I Diddle" 14.
"If It's the Last Thing I Do" 13.-
"That's All I Want from You" 8
"You Might Have Told Me" 14.
1956 "I'm Lost Without You Tonight" 13.-
"Soft Winds" 13.-
1958 "Make Me a Present of You" 27
1959 "What a Difference a Day Made"[4] 8 4.-
Unforgettable 17:00 1.-
1960 "Baby (You've Got What It Takes)" (Brook Bentonekin) 5.- 1.
"A Rockin' Good Way (To Mess Around and Fall in Love)" (Brook Benton) 7 1.
"This Bitter Earth" 24 1.
"Love Walked In" 30 16
"It Could Happen to You" 53
1961 "September in The Rain" 23* 5.- 35
1962 "Tears and Laughter" 71*
"Cold, Cold Heart" (1951ko bertsio berria) 96
Dream (1954ko ekitaldiko bertsio berria) 92
"I Want to Be Loved" (1950eko bertsio berria) 76
"Where Are You" 36*
"Sweetheartera joan zara" 98.
"You're Nobody 'Til Somebody Loves You" 87
1963 "Soulville" 92
1992 "About the Boy" 41

Sariak eta aintzatespenak

aldatu
  • 15 urterekin, Regal Theatreko amateur lehiaketa irabazi zuen
  • Grammy saria

Erreferentziak

aldatu
  1. (Ingelesez) «Dinah Washington Songs, Albums, Reviews, Bio & More» AllMusic (Noiz kontsultatua: 2022-08-26).
  2. «ALICE JONES, 87; WAS MUSIC DIRECTOR FOR ILLINOIS BAPTISTS» Chicago Tribune (Noiz kontsultatua: 2022-08-26).
  3. (Ingelesez) «Dinah Washington: A Queen in Turmoil» NPR.org (Noiz kontsultatua: 2022-08-26).
  4. Versión en inglés de "Cuando vuelva a tu lado" de María Grever.

Kanpo estekak

aldatu