Corvus (konstelazioa)
Corvus edo Belea[1][oh 1] —latinez: Corvus— Hego hemisferioko konstelazio txiki bat da, begi hutsez ikus daitezkeen 11 izar besterik ez duena. Ptolomeok II. mendean deskribatutako 48 konstelazioetako bat da, eta 88 konstelazio modernoetako bat ere bai[2]. γ Corvi eta δ Corvi izarrak adierazletzat erabiltzen dira Espiga izarra aurkitzeko (α Virginis).
Corvus | |
---|---|
Datuak | |
Laburdura | Crv |
Genitiboa | Corvi |
Sinbologia | Belea |
Eremua | 184 gradu karratu (70. maila) |
Izar kantitatea (magnitudea < 3) | 2 |
Izarrik distiratsuena | γ Corvi (itxurazko magnitudea 2,59) |
Meteoro euria | korbidak (ekainaren 26an) |
Konstelazio mugakideak | Virgo, Crater eta Hydra |
Behaketa | |
Igoera zuzena | 12 h |
Deklinazioa | 20° |
Ikuspen onena 21:00etan (9 PM): Maiatza | |
+60° eta −90° latitude bitartean ikusgai. |
γ Corvi konstelazioko izarrik distiratsuenak konposizio kimiko ezohikoa du, merkurio- eta manganeso-eduki handia baitu; aluminio- eta nikel-edukia, berriz, oso txikia da.
Izar nagusiak
aldatu- α Corvi, 4,02ko itxurazko magnitudekoa. Konstelazioko bosgarren distiratsuena baino ez da, nahiz eta "Alfa" izan Bayer izendapenean.
- β Corvi, 2,65eko magnitudekoa, konstelazioko bigarren distiratsuena. Izar erraldoi horia da.
- γ Corvi, 2,58ko magnitudekoa, konstelazioko izarrik distiratsuena. Izar zuri-urdina da, eta Lurretik 165 argi-urtera dago.
- δ Corvi, 2,94ko magnitudekoa. Izar bitarra da. Osagairik txikiena oso izar gaztea da, 110 milioi urte besterik ez duena.
- ε Corvi, 3,02ko magnitudeko izar erraldoi laranja.
Zeru sakoneko bi objektu aipagarri ditu konstelazioak: NGC 4038 eta NGC 4039 galaxiak (Antenen galaxiak), konstelazioaren mendebaldean; interakzioan daude.
Oharrak
aldatu- ↑ Euskaltzaindiaren 173. arauak honako hau gomendatzen du: "Euskaraz, konstelazioen izenak adierazteko, komeni da nazioarteko formak —latinezko grafia— erabiltzea, hainbat komeniago testuak zenbat eta teknikoago edo jasoago izan. Nolanahi ere, latinezko izenen itzulpenak edo egokitzapenak ere —azalpen-izenak— erabil daitezke, bigarren mailan, testu didaktikoetan edo azalpen gisa".
Erreferentziak
aldatu- ↑ «Konstelazioak (88 konstelazio ofizialak)» 173. Astroen izenak. Euskaltzaindia, 19 or..
- ↑ (Ingelesez) Kanas, Nick. (2012). Star Maps: History, Artistry, and Cartography. Springer New York, 111 or. ISBN 9781461409175..