Concha Cuetos

madrildar aktorea

Concha Cuetos, jaiotzaz Concepción Cuetos Suárez (Madril, 1944ko urtarrilaren 17a), madrildar aktorea da.[1][2][3]

Concha Cuetos
Bizitza
JaiotzaMadril1944ko urtarrilaren 17a (80 urte)
Herrialdea Espainia
Familia
Ezkontidea(k)Manuel Ripoll (en) Itzuli
Seme-alabak
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakaktorea eta zinema aktorea

IMDB: nm0191159 Facebook: concha.cuetos Edit the value on Wikidata

Biografia aldatu

Tangerren bizi izan zen, gaztetan, Aladino Cuetos Martínez (? -1983) aitaren, kazetari asturiarraren lanarengatik; Radio Tanger-en zuzendari zen, eta haren ama Florentina Suárez zen.

1960 eta 1970 urteak aldatu

Hirurogeiko hamarkadaren hasieran hasi zen ikuskizunen munduan, Televisión españolak Fernando García de la Vegaren zuzendaritzapean ematen zuen Eskala en hi-fi saioan parte hartuz. Saio horretan, play-back teknikaren bidez, aktore ezezagunek beren irudia jartzen zieten abeslari ezagunen ahotsei.

Conchita Cuetos izen artistikoarekin, bere lehen urte profesionalak telebistarekin estu lotuta egon ziren eta, 1962ko Canción de juventud filmean paper txiki bat izan ezik, ez zuen zinean lan egin 1974ra arte Peter Collinson-en Open season zintarekin. Ordura arte, eta aurreko hamarkada osoan zehar, dozenaka paper interpretatu zituen une horretako telebistak egunero ematen zituen espazio dramatiko ugarietan: Bat egin zuen Narciso Ibáñez Serrador-ekin Tras la puerta cerrada (1965) eta Historias para no dormir (1966-1967) atal batzuetan; parte hartu zuen Tengo un libro en las manos (1966), Hermenegildo Pérez, para servirle (1966) - bertan bat egin zuen lehen aldiz Carlos Larrañagarekin - Hora Once (1971) edo Historias de Juan Español (1973). Gainera, Estudio 1-en, besteak beste, El perro del hortelano (1966), La herida del tiempo (1967) edo La sangre luminosa (Josep Maria de Sagarra, 1968) lanak egin zituen.

Hirurogeita hamarreko hamarkadaren bigarren erditik aurrera, gutxitu egin zen TVEren platoetan zuen presentzia, eta bere karrera zinematografikoa ez zen erabat zabaldu: 1975 eta 1985 artean, bost film baino ez zituen filmatu; horien artean, Mario Camusen Los pájaros de Baden-Baden (1975), eta Pedro Lazagaren Largo vuelta (1975). Garai hartan, antzerkia zen bere jarduera artistiko nagusia.

1980 eta 1990 urteak aldatu

Bere karrera, laurogeiko hamarkadan, maila apalagoan mantendu zen, eta bigarren mailako gisa parte hartu zuen Verano azul (1981) telesailetan - Pilar, Desiren ama (Cristina Torres) interpretatu zuen, eta atal batean, Carlos Larrañagaren emaztea - eta Don Baldomero eta bere jendea (1982), Luis Escobar nabarmentzeko.

Hala ere, 1986tik aurrera ospea berreskuratu zuen, Manuel Ripoll senarraren Tristeza de amor telesaileko protagonista izan baitzen, Alfredo Landarekin batera.

Hurrengo urteetan, maila txikiko film batzuetan parte hartu eta bikoizketa egin zuen,[4] harik eta 1991n Antonio Mercerok, Concha Velascok pertsonaia bere gain hartzeko ezintasuna ikusita, protagonistatzat hartu zuen laurogeita hamarreko hamarkadan Espainian izan zen telesailik arrakastatsuenean: Farmacia de guardia Antena 3en. Horrela, lau urtez, Concha Cuetos Lourdes Cano izeneko botikaria izan zen, eta berriro ere kritika eta jendearen maitasuna lortu zuen. Bigarren aldiz interpretatu zuen Carlos Larrañagaren emazte rola.

2000ko hamarkada aldatu

Telesailak izan zuen ospearen eta onarpenaren ondoren, hurrengo rolak ez ziren bereziki nabarmendu arte-panoraman. Film txiki batzuk filmatu zituen, eta bigarren mailako pertsonaiak interpretatu zituen serie hauetan: Alfredo Landarekin En plena forma (1997), Jacinto Durante, representante (2000) edo Divinos (2006).

2007an, John Boynton Priestley-ren Llama un inspector lana antzeztu zuen, eta, urtebete geroago, José Zorrillaren Don Juan Tenorio lanaren bertsio berri batean Brigida izan zen.

2009an, eta 18 urte igaro ondoren, Lourdes Canoren pertsonaia interpretatu zuen berriro. Espainiako telesailik arrakastatsuenaren protagonista izan zen, Antena 3ek eman zuen izen bereko filmeko Farmacia de guardia, katearen 20. urteurrena ospatzeko.

2011n, Yo, el heredero lana estreinatu zuen María Guerreron. Eduardo De Filippo antzerkigile italiarrak idatzitako komedia dramatiko bat zen, eta, besteak beste, Ernesto Alterio, José Manuel Seda eta Yoima Valdés-ekin aritu zen.

Bizitza pertsonala aldatu

Manuel Ripoll errealizadorearengandik banandu zen 1986an, eta Laila Ripoll dramaturgoaren eta Juan Ripoll argitzaile eta aktorearen ama da.[5]

Sariak eta izendapenak aldatu

Zilarrezko fotogramak
Urtea Kategoria Seriea/Muntaketa Emaitza
1996 Antzerkiko aktore onena Rebeldia Erdifinalista
1995 Telebistako aktore onena Farmacia de guardia Erdifinalista
1992 Irabazlea[6]
Aktoreen Batasuna
Urtea Kategoria Seriea Emaitza
1994 Telebistako protagonistaren interpretazio onena Farmacia de guardia Izendatua
1992 Izendatua
Urrezko TF
Urtea Kategoria Seriea Emaitza
1995 Emakumezko aktore onena Farmacia de guardia Izendatua
1994 Izendatua
1993 Irabazlea
1992 Irabazlea
1991 Irabazlea
1986 Tristeza de amor 3 Sailkatua
  • Telefilms Zoom Igualadako Europako Zinemaldiko Ohorezko Saria (2008).

Ibilbidea aldatu

Filmografia aldatu

  • La conjura de El Escorial (2008)
  • Desde que amanece apetece (2005)
  • La vida perra de Juanita Narboni (2005)
  • La mujer de mi vida (2001)
  • Sueños en la mitad del mundo (2001)
  • Mi hijo Arturo (2001)
  • Y decirte alguna estupidez, por ejemplo, te quiero (2000)
  • Zabí král (1991)
  • Ni se te ocurra... (1990)
  • El río que nos lleva (película)

Telebista aldatu

  • Rabia]] (Cuatro, 2015)
  • La última guardia (Antena 3, 2010)
  • Cazadores de hombres (Antena 3)
    • Operación Mala Hierba (2008.11.08)
  • Divinos (Antena 3, 2006)
  • Hospital Central (Telecinco)
    • A ras (7 de septiembre de 2004)
    • Hijos Difíciles (15 de septiembre de 2004)
    • La noche de los muertos vivientes (22 de septiembre de 2004)
    • A mano armada (29 de septiembre de 2004)
  • Jacinto Durante, representante (La 1, 2000)
  • Isabella, mujer enamorada (America Producciones Lima Peru, 1999)
  • En plena forma (Antena 3, 1997)
  • Farmacia de guardia (Antena 3, 1991-1995)
  • Historias del otro lado (La 1)
    • El Gran Truco (12 de junio de 1991)
    • Semiosis (19 de junio de 1991)
  • Primera función (La 2)
    • cho mujeres (27 de julio de 1989)
  • Tristeza de amor (La 1, 1986)
  • La comedia (La 1)
    • Fácil virtud (1983.11.29)
  • Don Baldomero y su gente (La 2, 1982)
  • Verano azul' (La 1, 1981)
  • Ficciones (La 2)
    • De cuatro estrellas (1 de octubre de 1981)
  • Escrito en América (La 1)
    • La hechizada (17 de junio de 1979)
  • Noche de teatro (La 1)
    • Topaze (2 de agosto de 1974)
  • Historias de Juan Español (La 1)
    • Juan Español, avaro (20 de agosto de 1973)
  • A través de la niebla (La 1)
    • El regreso (25 de octubre de 1971)
  • Hora once (La 2)
    • El aderezo (23 de octubre de 1971)
    • La escuela de los maridos (26 de febrero de 1973)
  • Personajes a trasluz (La 1)
    • Otelo (16 de junio de 1970)
  • Las doce caras de Juan (La 1)
    • Virgo (9 de diciembre de 1967)
  • Historias de hoy (La 1)
    • El encuentro (14 de marzo de 1967)
  • La pequeña comedia (La 1)
    • El barrio y el rascacielos (1966.11.05)
    • Un cheque al portador (1968.06.07)
  • Hermenegildo Pérez, para servirle (La 1)
    • Un marido futuro, muy futuro (1966.08.19)
  • Tengo un libro en las manos (La 1)
    • El espadín (1966.08.11)
  • Teatro de siempre (La 2)
    • La losa de los sueños (1968.01.26)
  • Teatro breve (La 1)
    • La cruz y el cayado (1966.01.01)
    • El prestamista de tiempo (1971.08.07)
    • Veneno activo (1980.12.11)
  • Estudio 1 (La 1)
    • Un plazo para vivir (1965.10.20)
    • Cartas sin firma (1965.11.17
    • El perro del hortelano (1966.02.02)
    • Metternich (1966.07.26)
    • Una doncella francesa (1966.08.03)
    • Los árboles mueren de pie (de 1966.10.05)
    • La herida del tiempo (1967.01.18)
    • El niño de los Parker (1968.02.20)
    • La herida luminosa]] (1968.04.09)
    • Usted puede ser un asesino (1968.06.25)
    • Miedo al hombre (1968.07.02)
    • La otra orilla]] (1972.10.27)
    • Curva peligrosa]] (21975.10.27)
    • Don José, Pepe y Pepito] (1980.02.06)
    • Una mujer sin importancia (1980.07.06)
    • En Flandes se ha puesto el sol (1981.04.10)
  • Teatro de humor (La 1)
    • El verdugo de Sevilla (1965.06.28)
  • Tras la puerta cerrada (La 1)
    • La mujer fantasma (1965.01.08)
  • Historias para no dormir' (La 1)
    • NN23 (1965.01.01)
    • Correctamente organizados (1966.01.01)
    • La oferta (1966.03.01)
    • El vidente (1967.11.17)
  • Primera fila (La 1)
    • Los endemoniados (1964.02.19)
    • Suspenso en amor (1965.01.27)
  • Novela (La 1)
    • Dos mujeres (1963.12.02)
    • Cenicienta 401 (1965.05.10)
    • Altar mayor (1965.12.14)
    • La maleta (de 1967.01.08)
    • Las mariposas cantan (1970.11.15)
    • Teresa (1977.06.06)
    • El clavo (1978.04.24)
  • Escala en hi-fi (La 1), 1961-1963)

Erreferentziak aldatu

  1. (Gaztelaniaz) FormulaTV. «La trayectoria televisiva de Concha Cuetos: De 'Farmacia de guardia' a 'Rabia'» FormulaTV (Noiz kontsultatua: 2022-12-03).
  2. (Gaztelaniaz) FormulaTV. «Concha Cuetos» FormulaTV (Noiz kontsultatua: 2022-12-03).
  3. «Concha Cuetos - Biografía de Concha Cuetos» www.biografias.es (Noiz kontsultatua: 2022-12-03).
  4. «Concha Cuetos - Ficha eldoblaje.com - Doblaje» www.eldoblaje.com (Noiz kontsultatua: 2022-12-03).
  5. (Gaztelaniaz) «Así ha cambiado Concha Cuetos, Lourdes Cano en la serie 'Farmacia de guardia'» La Vanguardia 2022-01-26 (Noiz kontsultatua: 2022-12-03).
  6. (Gaztelaniaz) Muñoz, Diego. (1993-03-08). «'Belle Epoque' triunfa en los Fotogramas de Plata 1992» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2022-12-03).

Kanpo estekak aldatu