Bideragarritasun-azterketa

Bideragarritasun-azterketak, bideragarritasun-planak edo bideragarritasun-txostenak proiektu bat bideragarri edo egingarria den aztertzen du, ikuspuntu tekniko, ekonomiko, finantzario, legezko eta sozial batetik. Aurreinbertsio-fasean, ondorengo balizko etapa proiektuaren azken diseinua da (proiektu-dokumentua prestatzea), ekoizpen-prozesu baten intsumoak kontuan hartuta. Hauek izan ohi dira: lurra, lana eta kapitala (diru-sarrera sortzen dutenak: errenta, soldata eta irabazia).

Inbertsio-proiektu jakin batek izango lituzkeen abantailen eta desabantailen azterketa eta analisi konparatiboa xehetasunez hasi aurretik, aurreragarritasun-azterketa egin behar da. Azterketa horretan, proiektuari eragiten dioten faktoreen markoari buruzko ikerketa labur bat egiten da, bai eta lege-alderdiei buruzkoa ere. Era berean, aztertu beharreko ondasuna edo zerbitzua sortzeko teknikak (halakorik bada) eta horiek eskualdeari egokitzeko aukerak ikertu behar dira. Gainera, proiektuak eskatzen dituen intsumo nagusien erabilgarritasuna aztertu behar da, eta merkatu-zundaketa bat egin behar da, produktu berriaren aukerak gutxi gorabehera islatuko dituena, etorkizuneko kontsumitzaile edo erabiltzaileek produktua onartzeko moduari eta hura banatzeko moduari dagokienez.

Atariko azterlan honetan jorratu beharreko beste alderdi garrantzitsu bat proiektuak planteatzen dituen inbertsio errekerimenduen eta balizko finantzaketa iturrien kuantifikazioari dagokio. Azkenik, proiektuaren emaitza finantzarioak proiektatu eta ebaluatu ahal izateko adierazleak kalkulatu behar dira.

Bideragarritasun ekonomikoa aldatu

Proiektuaren errentagarritasuna aztertzen da arlo honetan. Horretarako, balio eguneratu garbia eta berreskuratze-epea erabil daitezke.[1]

Ikus, gainera aldatu

Erreferentziak aldatu

Kanpo estekak aldatu


  Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.