Pilar Miró

espainiar zinemagilea

Pilar Mercedes Miró Romero (Madril, 1940ko apirilaren 20aibidem, 1997ko urriaren 19a) espainiar zinema zuzendaria izan zen. 1986 eta 1989 urteren artean, Espainiako Irrati eta Telebistako Zuzendari Nagusi izendatu zuten.

Pilar Miró


director general of RTVE (en) Itzuli

1986ko ekainaren 23a - 1989ko urtarrilaren 13a
José María Calviño (en) Itzuli - Luis Solana (en) Itzuli
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakPilar Mercedes Miró Romero
JaiotzaMadril1940ko apirilaren 20a
Herrialdea Espainia
HeriotzaMadril1997ko urriaren 19a (57 urte)
Heriotza moduaberezko heriotza: miokardio infartu akutua
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakfilm-zuzendaria, gidoilaria, zinema ekoizlea, politikaria, errealizadorea eta aktorea
Jasotako sariak

IMDB: nm0592636 Allocine: 6054 Allmovie: p103035
Find a Grave: 6955060 Edit the value on Wikidata

Biografia aldatu

Pilar Mercedes Miró Romero Madrilen jaio zen, 1940ko apirilaren 20an. Militar bat baino gehiago zuen familian[1].

Zuzenbide eta kazetaritzako ikasketak egin zituen lehenbizi, eta zinemagintzakoak gero. Zineman hasi baino lehen errealizadore izan zen telebistan.

1976an egin zuen debuta zineman, La petición filmarekin, baina hiru urte geroago ezagutarazi zuen bere burua, El crimen de Cuenca (1979, Cuencako krimena) filmean Guardia Zibilak nekazari errugabeei egindako torturak salatu zituenean.

 
Gonzalo Miró, Pilar Miróren semea

1981ean, ezkongabea zen, bere semea Gonzalo Miró jaio zenean. Pilarrek ez zuen sekula umearen aita nor zen aitortu.

1982an, bere lagun min zen Felipe Gonzálezen irudi aholkulari izan zen. Urte horretan, Espainiako Alderdi Sozialistak aginpidea lortu zuenean, Zinemagintzako Zuzendari Nagusi izendatu zuten, eta kargu horretan zegoela, zinema-industria nazionala babesteko legea prestatu zuen; lege hori oso eztabaidatua izan zen, kalitatearen hobetze badaezpadakoaren ordainetan, produkzio-kopurua jaistea, eta, beraz, lanpostu-galera handia ekarri zuelako. Pilarrek, estatuak zine-jaialdi espainiarrei emandako diru-laguntzen zati handi bat, Donostiako Zinemaldiari eman zion.

1985ean zuzendari-kargua utzi zuen, eta urtebete geroago, Werther (1986) egin zuen, Goetheren obraren egokitzapena.

Urte horretan bertan Espainiako Irrati eta Telebistako Zuzendari Nagusi izendatu zuten.

1986an, berriro itzuli zen TVEko kargu politiko batera eta 1989ra arte egon zen. Garai horretan, ospe handiko programa zen La Bola De Cristal bertan behera geratu zen.

1990ean, ustelkeria salaketak izan zirela-eta, kargua utzi behar izan zuen [2].

Handik aurrera, film ugari egin zuen: Beltenebros (1991, zuzendari onenaren saria Berlingo Zinema Jaialdian), El pájaro de la felicidad (1993, Zorionaren txoria), El perro del hortelano (1995, Baratzezainaren zakurra), eta Tu nombre envenena mis sueños (1996, Zure izenak ametsak pozoitzen dizkit).

Osasuna izurratu zitzaion eta, 1982an, ebakuntza parea jasan zuen, bihotzean bi balbula ezarri zizkiotelarik.

1995-1997 urte bitartean, Elena Borboikoaren eta Cristinaren ezteien errealizatzailea izan zen.

Heriotza aldatu

Cristinaren ezkontzatik egun gutxira, 1997ko urriaren 19an hil zen, bihotzekoak emanda. Gonzalo Miró semeak deitu zuen eguerdiko ordu batean, ama konorterik gabe geratu zela-eta eta berehala iritsi zen anbulantzia. Handik ordubetera, ordea, Pilar hilotza zen [1].

Lanak aldatu

200 bat ekoizpen egin zituen, bai zine eta baita telebistarako ere. Hori gutxi balitz, heriotzaren urtean, Lope de Vegaren El anzuelo de Fenisa ere zuzendu zuen.

Filmak aldatu

Gidoiak aldatu

  • La niña de luto (1964) (elkarlana)
  • El juego de la oca (1966) (elkarlana)
  • La petición (1976)
  • El crimen de Cuenca (1979)
  • Beltenebros (1991)
  • Tu nombre envenena mis sueños (1996)

Telebista aldatu

  • Cuarto de estar (1963)
  • Revista para la mujer (1963)
  • Foro TV (1963)
  • Un tema para el debate (1965)
  • Tele-club (1965-1966)
  • Novela (1967-1977)
  • Estudio 1 (1968-1979)
  • Pequeño estudio (1968)
  • Ritmo 70 (1970)
  • Mónica a medianoche (1973)
  • Silencio, estrenamos (1974)
  • Cuentos y leyendas (1975)
  • Objetivo nosotros (1975)
  • Curro Jiménez (1977)
  • Yo canto (1977)

Kanpo loturak aldatu

Erreferentziak aldatu