Pianissimo (italieraz oso leun esan nahi duena) musikan soinuaren intentsitate zehatz bat, hau da, ñabardura zehatz bat, adierazteko erabiltzen den hitz bat da. Bere laburdura . Pianissimok adierazten duen intentsitatea oso baxua da, pianok adierazten duena baino baxuagoa.

Pianissimoren laburdura.

XIX. mendean zehar pp intentsitaterik baxueneko adierazpenen artean ohikoena da, eta ppp ahal den modurik leunenean jotzeko erabiltzen da.

XX. mendean pppp edo gehiagoko adierazpenak daude. Musika tresnak, erabat mututu gabe uzten duen mugan jotzea eskatzen du. Konposatzaileren batzuk, Salvatore Sciarrino kasu, horrekin, harizko musika tresna batean arkuaren igaroera edo haizezko batean hatsaren igaroera adierazitako nota baino gehiago entzutea bilatzen dute.

Edonola ere, beti laburdura bidez agertzen da, beti pentagramapean eta beti dinamika hori hasten den notapean. XVIII. mendearen bigarren herenean, garai horretan dinamikaren adierazpena oso salbuespenekoa zelarik, soilik dagokion esaldi edo gaiari eragiten dio. Baina, XVIII. mendearen amaieratik egundaino, interpreteak mantendu egin behar du dinamika adierazle berri bat agertu arte.

Kanpo estekak aldatu