Maximus Planudes
Maximus Planudes (antzinako grezieraz: Μάξιμος Πλανούδης, Máximos Planoúdēs; Nikomedia c. 1260 – c. 1305) bizantziar idazlea eta irakasle ortodoxoa izan zen. Enbaxadore izan zen Venezian. Teologia-eztabaida biziak sortu zituen Bizantzioko eta Erromako elizen artean. Eliza latinoaren aurkako idazkiak argitaratzeaz gainera, grekora itzuli zituen latinez idatzitako obra ugari. Bi bilduma garrantzitsu argitaratu zituen: Greziako antologia (zazpi liburuki) eta Esoporen alegiak.
| Maximus Planudes | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Nikomedia, 1260 (egutegi gregorianoa) |
| Herrialdea |  Bizantziar Inperioa |
| Heriotza | Konstantinopla, 1305 (44/45 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | greziera modernoa antzinako greziera |
| Ikaslea(k) | ikusi
|
| Jarduerak | |
| Jarduerak | teologoa, monjea, itzultzailea, filologoa, idazlea, historialaria, filosofoa eta poeta |
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Erlijioa | kristautasun ortodoxoa |
Erreferentziak aldatu
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/28 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
 |
Artikulu hau Bizantziar Inperioko biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
Datuak: Q218672
