Marneko lehen gudua
Marneko lehen gudua (baita ere, Marneko Miraria bezala ezagutua) Lehen Mundu Gerrako guda bat izan zen, 1914ko irailaren 5etik 1914ko irailaren 12ra gauzatu zena. Aliatuek, gudaroste alemaniarra garaitu zuten[1]. Sei dibisio frantziarrek eta Britainia Handiko Indar Espedizionarioak (BEF) Marne ibaian zehar egin zuten kontrako erasoek, Alemaniar Inperialaren armada ipar-mendebalderantz atzera egitera behartu zuen. Beranduago, Aisneko Lehen Batailara eta Itsasorako Lasterketara eramanez. Balio handiko garaipena izan zen herrialde aliatuentzat bataila hau, hala ere, Mendebaldeko Frontean gerrak lau urte iraun zuen[2].
| Marneko lehen gudua | |||
|---|---|---|---|
| Lehen Mundu Gerra | |||
| Mendebaldeko Frontea Lehenengo Mundu Gerran | |||
 | |||
| Data | 1914ko irailaren 6a-1914ko irailaren 12a | ||
| Lekua | Marne ibaia, Paris, Frantzia | ||
| Koordenatuak | 49°01′N 3°23′E / 49.02°N 3.38°E | ||
| Emaitza | Frantzia eta Britainia Handiaren garaipena | ||
| Gudulariak | |||
| |||
| Buruzagiak | |||
| Indarra | |||
| |||
| Galerak | |||
| |||
Aurrekariak aldatu
Abuztuaren 7tik irailaren 13ra arte, lubaki-gerra izen orokorra da Frantziako armadaren operazio guztientzat. Denbora tarte zehatz batean (1914. urteko abuztuaren 4an), Alemaniako, Frantziako eta Belgikako armaden artean, borrokaldi ugari hasi ziren alemaniar-frantses frontean eta Belgikako hegoaldean[2]. Lieja udalerria abuztuaren 7an okupatu zuten alemaniarrek. Britainia Handiko Indar Espedizionarioen (BEF) lehen unitateak Frantzian lehorreratu ziren eta tropa frantsesek, Alemaniako muga zeharkatu zuten. Mulhouseko gudua izan zen I. Mundu Gerrako lehen frantses ofentsiba eraso ofiziala. Frantziarrek Mulhouse harrapatu zuten, abuztuaren 11n alemaniarren aurkako erasoa egitera behartu zuten arte. [1]Abuztuaren 12an, Haeleneko guduan, Alemaniako eta Belgikako zalditeria eta infanteria indarrak neurtu ziren, era harrigarrian, Belgikak defentsa arrakastatsua lortuz. Britainiarrek lau dibisio eta zaldizko dibisioen mugimendua Frantziara eraman zuten abuztuaren 16an, Liejako azken posizioaren gotorlekura (Position fortifiée de Liège) amore eman zutenean. Belgikako Gobernua Bruselatik abuztuaren 18an erretiratu zen.[3]
Batailaren antolaketa aldatu
Mendebaldeko hegala aldatu
Frantziar III., IV., V., VI., eta IX. armada-gorputzak
Ekialdeko hegala aldatu
Alemaniar Inperioaren 1., 2., eta 3. armada-gorputzak
Guduaren garapena aldatu
Joffrek Frantziako tropak Alemaniako mugara garraiatu zituzten trenbideak erabili zituen tropak Lorrenatik eta Alsaziatik itzularazteko, VI. Armada berri bat osatzeko Michel-Joseph Maunoury jeneralaren agindupean, bederatzi dibisio eta bi zalditeria unitateekin. Joffrek argi zuen Paris hiriaren defentsa ezinbestekoa izango zela, bai ikuspuntu estrategiko batetik bai frantziar moralerako. Irailaren 10erako, guduaren erdian, hogei dibisio eta hiru zalditeria jada mugitu ziren mendebaldera. Frantziar eta Alemaniarren arteko dibisioen aldea 44:56 izatera igaro zen, egoera askoz hobeagoa. Irailaren 4ko azken orduan, Joffrek VI. Armadari ekialderantz erasotzeko agindu zion, Ourcq ibaitik Château Thierry-rantz, BAE-k Montmirailerantz aurrera egiten zuen bitartean. V. Armadak iparralderantz erasotu zuen, eskuineko hegala IX. armadak babesturik St Gond-eko paduretan zehar. Frantziako I. eta IV. armadek, ekialdean, Alemaniako 5. eta 7. armaden erasoei aurre egin behar zieten Verdun eta Toul artean, eta Nancyko hegoaldeko defentsen aurkako eraso inguratzaile bat bultzatu iparraldetik. VI. eta VII. armadak Metzetik etorritako artilleria astunez indartu ziren, eta irailaren 4an Mosela ibaian zehar berriz eraso zuten.[4]
VI. armada irailaren 5ean ekialderantz abiatu zen Paristik, eta Alemaniako 4. Erreserbako Armadarekin egin zuen topo. Gauetik goizera, 4. Erreserba-Armada 10 km ekialdera atzeratu zen. Aldi berean frantziar hegazkinek iparrerantz zihoazen alemaniar unitateak ikusi zituzten, eta abisua eman zuten. Alexander von Kluck jeneralak, 1. Armadaren agintari gorenak, Marne ibaiaren iparraldeko ertzera itzultzeko agindu zion II. Gorputzari. Irailaren 8rako 1. Armada osoa Marne ibaiaren beste aldean zegoen. Iparraldeko ertzerako mugimendu azkarrak frantziar VI. Armadari Ourcq ibaia zeharkatzea eragotzi zion, baina hau egitekotan 1. eta 2. armaden artean "tarte bat" sortu zuen. BAE-ak irailaren 6tik 8ra aurrera egin zuen. Petit Morin ibaia zeharkatu zuen, Marne ibaiaren gaineko zubiak harrapatu zituen eta 8 km sakonerako zubi-buru bat eratu zuen. V. armadak ere aurrera egin zuen eta irailaren 8rako honek ere Petit Morin ibaia zeharkatu zuen. Egoera ikusita, von Bülow, 2. armadaren agintariak, ekialdeko hegalari atzera egiteko agindua eman zion. Hurrengo egunean V. armadak Marne ibaia gurutzatu zuen berriz, 1. eta 2. Armada alemaniarrak atzera egitera behartuz. Bitartean, frontearen beste aldean frantziar IX., IV. eta III. armadek 3. armada alemaniarraren aurka egin zuten, azken honek erretiratzera behartu arte, irailak 9an.[5]
Ekialderago, III. armada frantziarra Verdungo mendebalderantz erretiratzera behartu zuten, alemaniarrek Mosa ibaiaren gainetan hego-ekialdean garatutako eraso latzen ondorioz, baina Verdunekin eta IV. Armadarekin harremanak mantentzea lortu zuen mendebaldean. Alemaniarrek II. Armadaren aurka Verdun hegoaldean egindako erasoek, irailaren 5etik aurrera, frantziarrak ia atzera egitera behartu zituen baina irailaren 8rako egoera hobetu zen. Irailaren 10ean, Verdungo mendebaldean kokatutako tropa alemanak Aisne ibairantz erretiratzen hasi ziren. Atzetik franko-britaniar batailoiek gerra-preso eta ekipamendua harrapatzen aritu ziren. Irailaren 12an, Joffrek mendebalderantz egiteko agindu zuen. III. Armadari iparrerantz egiteko agindu zion, alemaniarren erretiratzea eteteko. Hala ere, III. Armadak egindako segida nahiko motela izan zen, eta Aisne ibaira iristean lubakitutako alemaniarrekin topatu ziren. IX., V., eta VI., armadak garatutako erasoak porrotean amaitu ziren, frontearen egonkortasunaren lehen pausuak, eta Joffrek armada gorputzak mendebalderantz mugitzen hasi zituen, Itsasorako Lasterketa izango zena hasiz.[5]
Ondorioak aldatu
Marneko lehen gudua garaipen estrategikoa izan zen herrialde aliatuentzat Schlieffen planaren porrota suposatu zuelako (Frantziako porrot azkarra bilatzen zuena)[3].
Marneko Taxiak aldatu
Marneko lehen guduaren ezaugarrien artean, ezagunenetakoa tropak garraiatzeko taxi zibilen erabilera da. Gertakaria erreala izan arren, garraiatutako tropak minimoak izan ziren (4.000 gizon inguru, 62. Dibisio frantziarraren partaideak). Hala eta guztiz ere, gertakariak herri-kulturan garrantzia lortu du gerraren hasierako nahasiaren erakusgarri delako.[6]
Erreferentziak aldatu
- ↑ a b (Ingelesez) B ASPREY, ROBERT. (1962). The First Battle of the Marne.. Weidenfeld & Nicolson., 73-109 or..
- ↑ a b (Ingelesez) Sumner, Ian. (2010). The First Battle of the Marne 1914: The French 'miracle' halts the Germans (Campaign). Osprey Publishing, 78-88 or. ISBN 978-1846035029..
- ↑ a b (Ingelesez) Doughty, Robert Allan. (2005). Pyrrhic Victory-French Strategy and Operations in the Great War. Harvard University Press, 378-390 or. ISBN 978-0674027268..
- ↑ Strachan, Hew. (2003). The First World War. 1: To arms. (1. publ. in paperback. argitaraldia) Oxford Univ. Press ISBN 978-0-19-926191-8. (Noiz kontsultatua: 2023-05-17).
- ↑ a b Doughty, Robert A.. (2005-01-01). Pyrrhic Victory. Harvard University Press ISBN 978-0-674-03431-0. (Noiz kontsultatua: 2023-05-21).
- ↑ Hastings, Max; Hastings, Max. (2013). 1914: el año de la catástrofe. (1. ed. argitaraldia) Crítica ISBN 978-84-9892-627-9. (Noiz kontsultatua: 2024-04-14).
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q190712
Multimedia: Battle of the Marne (1914) / Q190712
