Manuel Alvar

Manuel Alvar López espainiar hizkuntzalari, olerkari eta saiakera-idazlea (Benicarló, Castelló, 1923 – Madril, 2001).

Manuel Alvar
katedradun katedradun
Bizitza
Jaiotza	Benicarló, 1923ko uztailaren 8a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Madril, 2001eko abuztuaren 13a (78 urte)
Familia
Seme-alabak	ikusi Manuel Alvar Ezquerra Carlos Alvar Antonio Alvar Ezquerra Jaime Alvar Ezquerra Alfredo Alvar Ezquerra
Hezkuntza
Heziketa	Zaragozako Unibertsitatea Madrilgo Unibertsitatea Salamancako Unibertsitatea
Hezkuntza-maila	doktorea
Doktorego ikaslea(k)	Pedro Martín Butragueño
Hizkuntzak	gaztelania
Ikaslea(k)	ikusi Gregorio Salvador Caja
Jarduerak
Jarduerak	dialektologoa, erromanista, hispanista, historialaria eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)	Madrilgo Complutense Unibertsitatea New Yorkeko Unibertsitatea Madrilgo Unibertsitate Autonomoa Granadako Unibertsitatea State University of New York at Albany (en)
Jasotako sariak	ikusi Alfontso X.a Jakitunaren Ordenako Gurutze Handia  (1967) Espainiako Saiakera Sari Nazionala honorary doctor of the University of Alicante honorary doctor of the University of Zaragoza  (1984) honorary doctorate of the University of Valladolid  (1990) honorary doctorate of the University of Salamanca  (1988) honorary doctorate of the University of Granada  (1984) honorary doctor of the University of Valencia  (1985) honorary doctorate of the University of Murcia  (1994) honorary doctorate of the University of Las Palmas, Gran Canaria  (1999) honorary doctorate of the University of Extramadura  (2000)
Kidetza	Real Academia Española Historiaren Errege Akademia Academia Mexicana de la Lengua Zientzia eta Humanitateen Heidelbergeko unibertsitatea
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	erromatar katolikoa

Biologia

Filosofia eta letretan doktorea da. Espainieraren gramatika historikoa irakatsi zuen Salamancan, eta irakasgai bereko katedraduna izan da Granadan, Madrilen eta Albanyko Unibertsitatean, New Yorken. Parisko Hizkuntzalaritza Elkarteko eta beste ikerketa- eta zabalkunde-erakunde askotako kide da, eta bere ikerketek eremu zabalak hartzen dituzte, Erdi Aroko eta gaur egungo literaturatik hasi eta informatikarainokoak. Hizkuntzaren geografiaren arloan eraberritzaile izanik, bultzada handia eman dio espainieraren dialektologiari. Hainbat herrialdetako (Andaluzia, Kanariar Uharteak, Aragoi, Nafarroa eta Errioxa) Hizkuntz eta Etnografia Atlasetan eta beste zenbait ikerketetan laguntzeaz gainera, Bernard Pottier hizkuntzalari frantsesarekin batera Espainieraren Morfologia Historikoa argitaratu zuen 1983an. Olerkigintzan eta saiakeraren arloan ere lan zabala egina da. Olerki-liburuei dagokienez, liburu zaharrak argitaratu ez ezik (Apolonioren Liburua, Egiptoko Andre Mariaren Bizitza, etab.), berriak ere asko idatzi ditu: Dolor de Sangre (1949), Sonetos de las ausencias (1966), Sangre reposada (1973), Las granadas en el ramo (1984), etab. Saiakeren artean aipagarriak dira Delmira Agustiniren poesia (1958), Galdosengandik Miguel Angel Asturiasengana (1976), Hizkuntza eta gizartea (1976), etab. 1974an Real Academia Española erakundean sartu zen, eta bertako zuzendaria izan zen 1988-1991 urteetan. 1976an, berriz, Literaturaren Sari Nazionala jaso zuen bere zientzia lanagatik. 1999. urtetik aurrera Real Academia de la Historiako kide izan zen.

Erreferentziak

• Datuak: Q1891429