Lamoral, Egmonteko kondea

Lamoral, Egmonteko kondea (La Hamaide, Ellezellestik hurbil, Hainaut (Belgika), 1522ko azaroaren 18a - Brusela (Belgika), 1568ko ekainaren 5a) Herbehereetako militarra izan zen.

Lamoral, Egmonteko kondea

Prince of the Holy Roman Empire (en) Itzuli

Bizitza
JaiotzaHainauteko konderria1522ko azaroaren 18a (egutegi gregorianoa)
HerrialdeaEspainiar Inperioa
HeriotzaGrand-Place eta Brusela1568ko ekainaren 5a (45 urte)
Heriotza moduaheriotza zigorra: burugabetzea
Familia
AitaJohn IV of Egmont
AmaFrançoise of Luxemburg
Ezkontidea(k)Sabina, Duchess of Bavaria (en) Itzuli  (1545 -
Seme-alabak
Anai-arrebak
LeinuaHouse of Egmond (en) Itzuli
Hezkuntza
Hizkuntzaknederlandera
Jarduerak
Jarduerakcondottieroa eta politikaria
Jasotako sariak
Zerbitzu militarra
Adar militarraArmy of Flanders (en) Itzuli
Graduajeneral

Biografia aldatu

 
El conde de Egmont

Lamoral, Egmonteko kondea, La Hamaiden jaio zen, Ellezellestik hurbil, Hainauten (Frantzia), 1522ko azaroaren 18an. Herbehereetako familia aberatsenetako batean jaio zen eta Filipe II.aren lehengusu zen amaren aldetik.

Karlos Habsburgokoa enperadorearen begikoa izan zen gaztetandik eta gaztetatik heziketa militarra jaso zuen Espainian.

1542an bere anaia Karlosen Holandako estatuak hartu zituen oinordetzan.

1554an, Filipe II.aren ordezko izan zen Maria Tudorrekin ezkontzeko lehen zeremonian.

Saint-Quintingo (1557) eta Gravelinesko (1558) guduetan nabarmendu zen. 1559an, Flandria eta Artoiseko stadhouder egin zuten.

Herbehereetan Espainiako koroaren aurkako matxinada hasi zelarik, Hoorneko kondearen eta Orangeko printzearen alde jarri zen, Filipe II.a erregearen ordezkari zen Granvelleren aurka, Arraseko gotzaina. Katolikoa bazen ere, Orangeko printze protestantearen zerbitzari leiala izan zen.

1565ean, Egmont Madrilera joan zen, Filipe II.aren gortera, Herbehereetako erlijio politika aldatzeko eskatzeko xedean. Hilabete batzuk eman zituen han eta aurrerapenak egiten ari zen ustean egon zen. Baina erregeak ez zuen erlijio-askatasuna utzi eta Egmont eta bere artean distantzia handia bat sortzen joan zen.

1566an, Anberesko ikonoklasten suntsiketak hasi ziren, Flandriako eliza katoliko asko eraitsi zituztelarik; Egmont katolikoak ez zuen hura onartu.

Erregeak Fernando Álvarez de Toledo bidali zuen Bruselara. III. Alba de Tormesko dukeak armada indartsua zeraman errudunak jazartzeko eta, iritsi bezain pronto, 1567ko irailaren 8an, dukeak Egmont eta Horneko kondeari deitu zien erregearen ordenen berri emateko. Beti aitortu zuten erregeari leial zirela, baina traizio salaketa medio, Egmonteko kondea preso hartu eta epaitu ondoren, hil egin zuten, Hoorneko kondearekin batera[1].

1568ko ekainaren 5ean, burua moztu zien Bruselako Enparantza Nagusian. Albako dukea Egmonten lagun zen eta berak eskatu zion alargunarentzat pentsioa.

« ...Siento gran compasión por la Condesa de Egmont y la pobre gente que deja. Ruego a Vuestra Majestad que se apiade de ellos y les haga una merced con la cual puedan sustentarse, pues con la dote de la condesa no tienen suficiente para alimentarse un año, y Vuestra Majestad me perdonará por dar mi opinión antes de que se me ordene hacerlo. La condesa es aquí considerada como una santa, y es cierto que desde que su marido fue encarcelado ha habido pocas noches en que ella y sus hijas no hayan salido tapadas y descalzas a visitar muchos lugares de devoción de esta ciudad, y antes de ahora tenían una buena fama...[1] »

Hilketa horien ondorioz biziki indartu zen Flandrian Espainiako koroaren aurkako garra.

Egmont Zottegem-en lurperatu zuten, bere museoa, gaztelua eta bi estatua daude.

Lamoralen bizitzan oinarrituz, Goethek tragedia bat idatzi zuen eta Beethovenek jarri zion musika[2]

Erreferentziak aldatu