Bigarren Gurutzada

Bigarren Gurutzada
	Gurutzadak
	Eskualdeko mapa Gurutzada baino lehen
Data	1147 - 1149
Lekua	Iberiar Penintsula; Ekialde Hurbila; Egipto
Emaitza	Garailerik gabe
Gudulariak
Kristauak: Jerusalemgo erresuma Tenpluko ordena; Ordena Teutonikoa; Maltako ordena; ; Bizantziar Inperioa Ziliziako erresuma; ; Portugalgo erresuma; Gaztelako erresuma; Bartzelonako konderria; Leongo erresuma; Germaniako Erromatar Inperio Santua Frankonia; Bavaria; Suabia; Estiria; ; Frantziako erresuma Flandria; Montferrato; Savoiako konderria; Bar; Auvernia; Lorrenako Dukerria; Borgoinako dukerria; Bretainiako dukerria; Akitaniako dukerria; Proventza; ; Ingalaterrako Erresuma Normandia; ;	Musulmanak: Seliuzidar leinua; Fatimitar kalifaldia; Almoravideak; Abbastar kalifaldia; Almohadeak; Zengigdarrak Muiahidiak; ;
Buruzagiak
Melisenda Jerusalemgoa; Balduino III.a Jerusalemgoa; Raimundo II.a Tripolikoa; Raimundo Poitierskoa; Manuel I.a Komneno; Thoros II.a Armeniakoa; Alfontso I.a Portugalgoa; Alfontso VII.a Leongoa; Konrado III.a; Ottokar III.a Estiriakoa; Luis VII.a Frantziakoa; Thierry Alsaziakoa; Esteban Bloiskoa; Godofredo V.a Anjoukoa	Masud I; Tashfin Ibn Alibr; Ibrahim ibn Tashfin; Ishaq ibn Ali; Abd Al-Mumin; Imad ad-Din Zengi; Saif ad-Din Ghazi I; Al-Muqtafi; Al-Hafiz
Indarra
Alemaniarrak: 20.000; Frantziarrak: 15.000	Ezezaguna

Bigarren Gurutzada (1147-1149) Ekialde Hurbila asaldatu zuen bigarren kanpaina izan zen.

Gurutzada 1145ean kristauek Edesako konderria galdu zutenean deitua izan zen^[2]. Edesa Lehenengo Gurutzadan (1096–1099) eratutako Gurutzatuen estatuen lehendabizikoren bat konkistatua eta galdua izateko izan zen. Hori zela eta, Eugenio III.a aita sainduak aldarrikatu, zenbait europar erregek antolatu (tartean Luis VII.a Frantziakoak edo Konrado III.a enperadoreak) eta noble askok babestua izan zen. Manuel I.a Komnenok bizantziar enperadoreak atzeratuta, armada biek Europa osoa zeharkatu eta Anatolian zeudela, banan banan seliuzidarrek menderatuak izan ziren^[3]. Luis eta Konrado, bere armadekin batera, 1148an ailegatu ziren Jerusalemera eta Damasko elkarrekin erasotzea saiatu arren ezin eta etxera itzuli behar izan zuten. Ekialdean musulmanek izandako garaipenak 1187an Jerusalem galtzea eragin zuen eta baita Hirugarren Gurutzada ere.

Mendebaldean, Iberiar Penintsulan hain zuzen ere, aldiz, ingeles, eskoziar, frandiar, frisoniar, normandiar eta alemaniar gurutzatuek garaipen batzuk izan zituzten. Lur Santurako bidean zihoazela, Lisboa, Almeria eta Tarragona konkistatzera lagundu zuten^[4]. Bien bitartean, iparraldeko Europan, Baltiko aldean, herri paganoak kristautzeko gurutzada hasi zen.

Erreferentziak aldatu

↑ ^a ^b J. Norwhich, Byzantium: The Decline and Fall, 94-95. orr.
↑ Steven Runciman, A History of the Crusades: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East, 1100-1187. Cambridge University Press, 1952
↑ Jonathan Phillips and Martin Hoch, The Second Crusade: Scope and Consequences. Manchester University Press, 2001
↑ Lucas Villegas-Aristizábal, "Anglo-Norman involvement in the conquest of Tortosa and Settlement of Tortosa, 1148-1180", Crusades 8 (2009), 63-129. orr.

Artikulu hau historiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.