Bahiketa
- Artikulu hau pertsonei legez kanpo askatasuna kentzeari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Bahiketa (argipena)».
Bahiketa pertsona edo talde bat bere borondatearen eta legez kanpo denbora batez askatasuna kentzearen ekintza da, horren askatasunaren trukean etekin ekonomiko edo politikoa eskatzeko, giza ezkutu moduan erabiltzeko, bahitutakoei eta bere ingurukoei kalte fisiko nahiz psikologikoa eragiteko edota besterik gabe pertsona hori mendean izateko. Bahiketa burutzen duten pertsonak bahitzaileak dira. Bahitu batzuek bahitzaileen alde izan duten atxikimendu-sentimendua Estokolmoko sindrome izenez izendatzen da.
Espainiako Zigor Kodeak askatasunaren aurkako delitu hau 163. artikuluan azaltzen du:
| « | 1. Norbanako batek beste bat giltzaperatu edo atxilotzen badu, askatasuna kenduta, lau urtetik sei arteko espetxealdi-zigorra ezarriko zaio. 2. Errudunak giltzaperatuari edo atxilotuari askatasuna ematen badio atxiloketaren lehenengo hiru egunetan, helburu gisa zuen objektua lortu barik, orduan, errudunari aurreko idatz-zatian ezarritako zigorra baino gradu bat gutxiagokoa ezarriko zaio. |
» |
| 1999[1] | 2006[2] | |
|---|---|---|
| 1 | Kolonbia | Mexiko |
| 2 | Mexiko | Irak |
| 3 | Brasil | India |
| 4 | Filipinak | Hegoafrika |
| 5 | Venezuela | Brasil |
| 6 | Ekuador | Pakistan |
| 7 | Sobietar Batasun ohia | Ekuador |
| 8 | Nigeria | Venezuela |
| 9 | India | Kolonbia |
| 10 | Hegoafrika | Bangladesh |
Erreferentziak aldatu
- ↑ Briggs, Rachel. (2001). «The Kidnapping Business» Guild of Security Controllers Newsletter (Noiz kontsultatua: 2011-01-10).
- ↑ Kidnapping is a booming business. .
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q318296
Multimedia: Kidnapping / Q318296
|
Artikulu hau zuzenbideari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |