Arto gozo
Arto gozoa (Zea mays L. var. Rugosa [1]) azukre maila handia duen arto barietatea da.
| Arto gozo | |
|---|---|
 | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Plantae |
| Ordena | Poales |
| Familia | Poaceae |
| Generoa | Zea |
| Espeziea | Zea mays |
| Kultibar-taldea | Zea mays Saccharata Group [[|]] |
Arto gozoaren alea, azukrea endosperman (erreserbako ehuna) almidoi bihurtzea kontrolatzen duten geneen mutazioaren emaitza da. Arto gozozko artaburuak hazi eta berehala biltzen dira (esne-aldia). Alea heltzen denean, azukrea almidoi bihurtzen da, eta, beraz, arto gozoa denbora gutxian kontserbatzen da eta fresko jaten da, edo ontziratuta edo izoztuta merkaturatzen da, aleak gogortu eta almidoi bihurtu aurretik.
Historia aldatu
Arto gozoa Amerikako zenbait herrialdek landatutako landa basoko artoaren mutazio espontaneoa izan zen. Irokesek jadanik lantzen zuten lehen arto gozoa, Papoon izenekoa, 1779an Europako kolonoek eskuratu zutena. Eta laster zereal ezaguna izan zen Estatu Batuetako hegoaldeko eta erdialdeko eskualdeetan.
Bere polinizazio irekiko barietateak oso eskuragarri egon ziren AEBetan XIX. mendea, XIX. mendean. Gaur egun, barietate zaharrenetako bi saltzen dira: Country Gentleman, ilara zuriekin errenkada irregularretan, eta Stowell-en Evergreen.
Produkzioa XX. mendean honako garapenek eragin zuten:
- hibridazioak heltze uniformeagoa ahalbidetu zuen, kalitatea eta gaixotasunekiko erresistentzia hobetuz.
- gozotasunaz arduratzen diren gene mutatuak identifikatzea eta ezaugarri horietan oinarritutako barietateak hobetzeko gaitasuna:
- su (gozo normala)
- se (gozo hobetua, jatorriz Everlasting Heritage izenarekin)
- sh2 (shrunken-2) [2]
Gaur egun ehunka barietate daude, eta gehiago garatzen dira etengabe.
Erreferentziak aldatu
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q18966
